خبر مهم درباره پرونده امید اسد بیگی
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، ذبیح‌الله خداییان در نشست خبری ضمن تبریک آغاز امامت حضرت ولی عصر و ایام ماه مبارک ربیع را تبریک افزود: ما در روزهای اخیر حادثه تلخ و دلخراش تروریستی در افغانستان را شاهد بودیم که در این حادثه جمع کثیری از مردم مسلمان افغانستان به شهادت رسیدند یا مجروح و مصدوم شدند.
وی ادامه داد: ما ملت ایران شریک غم همه مسلمانان به خصوص مردم مسلمان افغانستان هستیم و این حادثه ترورریستی را قویا محکوم می کنیم و اعلام می کنیم مسئولیت این حوادث علاوه بر گروههای تکفیری برعهده موسسان آنها در منطقه است و بدون شک این حوادث لکه ننگی بر پیشانی آمریکا و حامیان آنها است که نسبت به تشکیل گروههای تکفیری و حمایت از آنها اقدام کردند.
خداییان اضافه کرد: امیدورام با همت و اراده ای که از مردم افغانستان سراغ داریم، هرچه سریع تر شاهد ازبین رفتن این گروه ها باشیم و امنیت پایدار در این کشور برقرار شود.
سخنگوی قوه قضاییه در مورد آخرین وضعیت پرونده هفت تپه گفت: در ارتباط با کسانی که شرکت به آنها واگذار شده و سوء استفاده هایی کرده و مرتکب جرایمی شده بودند؛ اخیرا حکم قطعی پرونده صادر شده است.
وی افزود: در این پرونده اخلال ارزی، تعداد زیادی از افراد اخلال در نظام ارزی محکوم شدند و از جمله این افراد امید اسدبیگی است.
خداییان گفت: مهرداد رستمی فرزند میرمحمد نیز به ۲۰ سال حبس، پرداخت جزای نقدی و انفصال از خدمات دولتی محکوم شد.
سخنگوی دستگاه قضا با اشاره به محکومیت سایر متهمان پرونده هفت تپه افزود: دو نفر از متهمان هر کدام به ۱۵ سال حبس، سه نفر دیگر هر کدام به ۱۰ سال و بیش از ۱۷ نفر هر کدام به ۵ سال حبس محکوم شدند.
وی یادآور شد: اتهام اسدبیگی مشارکت در قاچاق یک میلیارد و ۳۹۶ میلیون یورو و مباشرت در قاچاق دو میلیون و ۸۹۴ هزار یورو بوده است.
به گزارش ایرنا، امید اسدبیگی، در دو پرونده فساد ارزی متهم ردیف اول بود: نخست، پرونده «۲۱متهم ارزی» و دوم، پرونده موسوم به «مدیران سابق بانک مرکزی». در پرونده نخست، اسدبیگی به «سردستگی سازمان‌یافته اخلال در نظام ارزی و پولی کشور از طریق قاچاق عمده ارز و معاملات غیرمجاز ارزهای دولتی» متهم بود و در پرونده دیگر، به پرداخت رشوه‌های کلان به مدیران بانک مرکزی متهم شد.
اسدبیگی در این دو پرونده متهم به دریافت و فروش ۱.۵ میلیارد دلار ارز دولتی و پرداخت هزار سکه رشوه بود.