به گزارش همشهری آنلاین به نقل از الجزیره، نمایندگان سابق پارلمان افغانستان که با به قدرت رسیدن طالبان از این کشور خارج شده‌اند، به تلاش برای بهبود شرایط و حقوق زنان متعهد شدند.
قانون گذاران زن این کشور که مجبور به فرار شدند برای رسیدن به غرب و به دلیل آشنایی با دیپلمات‌های یونانی در این کشور مستقر شدند، به همین دلیل هنگامی که جنگجویان طالبان پس از تسلط بر این کشور به خانه شقوفه نورزی هجوم بردند، او آنجا نبود.
نورزی که نماینده ولایت هیرمند در مجلس افغانستان است، پس از سقوط کابل مخفی شد: «من ۱۵ روز در یک دستشویی بدون پنجره بودم. حتی خانواده‌ام نمی‌دانستند من کجا هستم ... طالبان به پدرم گفته بودند به من بگوید از مخفیگاه بیرون بیایم.»
هما احمدی نیز که سه دوره نمایندگی ولایت لوگر را به عهده داشته، گفت: «آنها [طالبان] افرادی را که در دولت کار می‌کردند خواهند کشت و این کار را بی سر و صدا انجام خواهند داد. آنها وارد خانه مردم می‌شوند تا نشان دهند که مردم هیچ حقی ندارند و این ترس را ایجاد می‌کنند که می‌توانند هر آنچه که می‌خواهند را ببرند.»
یک روز پس از تسلط بر افغانستان، طالبان برای کارکنان دولت اعلام عفو عمومی کرد اما انتشار گزارش‌هایی در رابطه با کشتار افرادی از قوم هزاره و شکنجه روزنامه‌نگاران با وجود تاکید رهبری عالی طالبان بر عدم آزار مخالفان، نگرانی مردم را بیشتر کرد.
نورزی و احمدی از جمله بیش از دوازده زن نماینده بودند که به همراه خانواده‌های خود و با کمک دو سازمان غیردولتی، به آتن، پایتخت یونان، رسیدند. منابع دیپلماتیک یونان تا کنون تعداد زنان خارج شده از افغانستان را ۱۷۷ نفر اعلام کرده‌اند که شامل وکلای زن و قضاتی است که در یک ماه اخیر با پرواز چارتر به این کشور وارد شده‌اند.
زنان تحصیلکرده افغان از اینکه امسال و در اولین روز آغاز آموزش ملی افغانستان، طی ۲۰ سال گذشته، هیچ دختری اجازه ورود به دبیرستان را نداشته ابراز تاسف کردند؛ این در حالیست که ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان تاکید کرده بود که زنان اجازه تحصیل و کار خواهند داشت و حقوق آنها در چارچوب‌های مورد قبول این گروه حفظ می‌شود.
از زمان برکناری رژیم طالبان از قدرت در حمله نظامی‌ای که به رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۱ انجام شد، افغانستان سه دوره انتخابات مجلس، در سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۸، برگزار کرد و تقریبا یک سوم کرسی‌ها به زنان اختصاص یافت.
نظیفه یوسفی بیک، استاد مدیریت آموزشی که از ولایت تخار به مجلس راه یافته بود، گفت: «ما حتی قبل از ورود به پارلمان تهدیدهای زیادی دریافت می‌کردیم.» در جریان مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۱۸، جمعیت هواداران یوسفی بیک با حمله انتحاری یک موتور سوار مواجه شد و این عامل انتحاری ده‌ها هوادار را کشت و جمعیت زیادی را زخمی کرد.
او به تلاش‌هایی اشاره کرد که برای وضع سیاست‌های حمایتی از زنان داشتند: «برای ما سخت بود. حتی در داخل مجلس، زنان در درجه دوم بودند.» او و دیگر نمایندگان سابق مجلس افغانستان بارها تلاش کرده بودند قوانینی برای ممنوعیت خشونت علیه زنان تصویب کنند اما با مخالفت روبرو شدند: «دو یا سه بار سعی کردیم این لایحه را ارائه کنیم ولی نتیجه‌ای نگرفتیم.»
«زنان در افغانستان با برخوردهایی سمی مواجه می‌شوند. آنها حتی پولی برای خرج کردن ندارند. آمار خودکشی در هرات زیاد است. زنان اغلب به دلیل خشونت‌هایی که متحمل می‌شوند خودسوزی می‌کنند.» این را نماینده‌ای دیگر که مایل نبود نامش فاش شود گفت. او عمیق‌ترین دستاورد سال‌های گذشته را تغییر در درک زنان دانست.
وی افزود: «هفته‌ای دو بار با مردم ملاقات می‌کردیم تا مشکلات آنها را بشنویم و برای حل آن تلاش کنیم و همین به تغییر نگرش جامعه نسبت به زنان کمک کننده بود.»
نورزی نیز با تایید تغییر نگرش جامعه از همراهی مردم برای احقاقا برخی حقوق اجتماعی زنان تا پیش از تسلط طالبان گفت و افزود: «زنان دارای قدرت و دانش هستند؛ نظر همکاران ما در داخل پارلمان نیز حال تغییر بود و مبارزه ما با تبعیض در مسیر موفقیت قرار داشت.»
فروپاشی یک شگفتی بود
سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده و مسئولان افغانستانی همگی در پیش‌بینی سرعت سقوط دولت اشرف غنی اشتباهی غیرقابل توجیه مرتکب شدند. یک نماینده دیگر که او نیز برای محافظت از خانواده خود خواست نامش فاش نشود گفت: «ما فکر نمی‌کردیم که این اتفاق به این سرعت رخ دهدو به همین دلیل برای واکنش آماده نبودیم.»
او با اشاره به عقب گرد افغانستان و از دست دادن دستاوردهای ایجاد شده در این مدت طولانی افزود: «ما باور نداشتیم که همه کشورهایی که قول حمایت داده بودند ما را رها کنند.» اکنون با بلوکه شدن سپرده‌های افغانستان فقر در این کشور شدت خواهد یافت و کشور قادر به پرداخت حقوق کارکنان خود نخواهد بود.
برخی از این نمایندگان خواستار اعمال تحریم علیه پاکستان هستند چرا که آنها را متهم به آزادسازی طالبان و حمایت از آنها می‌دانند؛ ادعایی که پاکستان آن را رد کرده است. این نمایندگان در تلاش برای مهاجرت به انگلستان، آمریکا و کانادا هستند و قصد دارند از آنجا حمایت ازحقوق زنان افغان را ادامه دهند.
یکی از این نمایندگان با اشاره به ادامه یافتن فعالیت‌هایشان گفت: «زنان افغان بسیار قوی هستند و عقب نشینی نمی‌کنند.»