امیرحسین زارع روز جمعه در گفت و گو با برنامه ورزش و مردم در مورد مربیان خود از کودکی اظهار داشت: از سنین کم خدمت حمید آقاجانی بودم. عموی من نیز مربی من است. در شهر آمل کشتی آزاد زیاد قوی نبود اما عمویم با همه سختی‌ها من را به شهرهای دیگر می‌برد و کار می‌کرد که با دیگران کشتی بگیرم. من دست همه کسانی که کمک کردند را می بوسم.
وی در خصوص لقب پادشاه تصریح کرد: امیرمحمد یزدانی یکی از دوستان صمیمی من است و پژمان درستکار به همین دلیل اتاق ما را جدا کرد چرا که شیطنت می‌کردیم. یزدانی گفت اگر قهرمان شوی چه می‌کنی؟ من گفتم تو چه کار می‌کنی؟ یک سری از حرکات را گفت و بعد گفتم نمی‌دانم، چطور است گذاشتن تاج روی سر را انجام بدهم؟ هدفم فقط خوشحالی بیشتر مردم بود و امیدوارم بتوانیم این اتفاق‌ها را تا سالیان سال تکرار کنیم.
قهرمان سنگین‌وزن کشتی جهان در خصوص پیروزی برابر حریف گرجستانی خود بعد از المپیک گفت: وقتی به اردو آمدیم، هنوز آمادگی المپیک را داشتیم. به دنبال رفع اشتباهات رفتیم و سعی کردیم نقاط ضعف را برطرف کنیم. تلاش کردم آمادگی بدنم را حفظ کنم. از نظر علمی بدنمان بررسی شد که خیلی تاثیرگذار بود. قبل از المپیک اخباری شنیدیم که ممکن است حریف آمریکایی نیاید اما گفتم برایم فرقی ندارد چه کسی می‌آید و گفتم می‌خواهم مدال طلا را بگیرم که خدا را شکر این اتفاق رخ داد.
زارع عنوان کرد: المپیک میدان بسیار بزرگی است. حریف من با تجربه‌ای که داشت، کشتی را از دستم درآورد. نمی‌دانستم چه کار باید بکنم و ضعف داشتم. با کادرفنی آن نقاط ضعف را برطرف کردیم و همین باعث موفقیت شد. بیشتر روی خیمه زدن و عجله نکردن کار کردیم. در المپیک توکیو خیلی عجله کردم اما در مسابقات جهانی این کار را تکرار نکردم و آرام بودم.