اعتمادآنلاین| احمد زیدآبادی نوشت:
حسین امیرعبدالهیان ظاهراً برای کم اهمیت نشان دادنِ تحریم‌های آمریکا علیه ایران گفته است: "از خطوط قرمز دولت آقای رئیسی این است که ما نمی‌خواهیم کشور را به برجام گره بزنیم. اگر در این مسیر، مذاکرات وین و برجام هم به نتیجه‌ای رسید، فبها‌المراد. تبدیل به کاتالیزوری می‌شود و روابط و پیشرفت‌های اقتصادی ما سرعت و شتاب بیشتری خواهد گرفت"!
این در حالی است که آقای امیرعبدالهیان چند روز پیش دردیدار با رئیس صلیب سرخ جهانی با انتقاد شدید از سکوت نهادهای حقوق بشری در مقابل تحریم‌های آمریکا گفته بود: تحریم‌های ظالمانه آمریکا اقدامی ضد انسانی و یک تروریسم آشکار بر ضد مردم ایران است که می‌بایست توسط همه مردود شمرده شده و با آن مقابله شود."
این بیانِ دوگانه نه فقط مجامع بین‌المللی بلکه افکار عمومی ایرانیان را نیز در مورد میزان تأثیر تحریم‌های آمریکا علیه کشور سردرگم کرده است. اگر تحریم‌های آمریکا امری حاشیه‌ای و به راحتی قابل خنثی‌سازی است، پس چرا در هر محفل جهانی در موردِ ماهیتِ"ضد انسانی" و "تروریستی" بودن آنها تا این همه سخن‌پردازی می‌شود و اگر این تحریم‌ها واقعاً بر زندگی مردم اثر گذاشته و اقتصاد را به مرز ویرانی کشانده است، پس تقلیل اهمیتِ لغو آنها به یک "فبها‌المراد" چه اساس و مبنایی دارد؟