بدن هر شخص به درد پاسخ متفاوتی می‌دهد. درد خفیف همیشه به درمان نیاز ندارد، اما اکثر افراد به دنبال تسکین درد‌های متوسط تا شدید یا بی‌وقفه هستند. اگر دارو‌های طبیعی و دارو‌های بدون نسخه، درد شما را تسکین نمی‌دهند، در مورد دارو‌های تجویزی با پزشک خود صحبت کنید.
به گزارش اقتصادآنلاین، کدئین و هیدروکودون دارو‌های تجویزی رایج برای تسکین درد هستند. با اینکه این دارو‌ها می‌توانند در درمان درد بسیار مؤثر باشند اما این دارو‌ها ممکن است به‌راحتی مورد سو استفاده قرار گیرند. در مورداستفاده مناسب و تفاوت‌های بین این دارو‌های مسکن ادامه مطلب را بخوانید.
کدئین و هیدروکدون دارو‌های افیونی هستند. مواد افیونی با تغییر درک شما از درد کار می‌کنند. این‌ها از مؤثرترین مسکن‌ها هستند. هرکدام با یک نسخه پزشکی در دسترس هستند. کدئین و هیدروکودون برای انواع مختلف درد تجویز می‌شوند. کدئین معمولاً برای درد خفیف تا متوسط به کار می‌رود درحالی‌که هیدروکودون قوی‌تر است و برای درد شدید‌تر به کار می‌رود.
کدئین در قرص‌های خوراکی پخش فوری در دسترس است. آن‌ها باقدرت ۱۵ میلی‌گرم، ۳۰ میلی‌گرم و ۶۰ میلی‌گرم موجود هستند. پزشک معمولاً شما را راهنمایی می‌کند که هر چهار ساعت یکبار آن‌ها را در صورت لزوم مصرف کنید. هیدروکودون همچنین در قرص‌های خوراکی پخش فوری در دسترس است، اما تنها زمانی که با استامینوفن ترکیب شود. این قرص‌ها باقدرت ۲.۵ میلی‌گرم، ۵ میلی‌گرم، ۷.۵ میلی‌گرم و ۱۰ میلی‌گرم در دسترس هستند. به طور معمول، هر ۴ تا ۶ ساعت یک قرص برای تسکین درد نیاز دارید. بااین‌حال، هیدروکودون به‌خودی‌خود تنها در قرص‌های خوراکی پخش مدت‌دار در دسترس است. این موارد دارای قدرت زیادی هستند که در محدوده ۱۰ تا ۱۲۰ میلی‌گرم قرار دارند.
برخی از قرص‌های پخش مدت‌دار هر ۱۲ ساعت یکبار و برخی دیگر هر ۲۴ ساعت یکبار، بسته به نوع محصول استفاده می‌شود. قرص‌های باقدرت بیشتر تنها به افرادی داده می‌شود که برای مدت طولانی هیدروکودون مصرف کرده‌اند و دیگر قرص‌های باقدرت کمتر برای آن‌ها کارساز نیست.
برای هر دو دارو، پزشک با کم‌ترین دوز ممکن شروع خواهد کرد. سپس بعد از گذشت مدتی مشخص پزشک شما می‌تواند قدرت و دوز مصرفی را باتوجه‌به درد شما تنظیم کند.
شما ممکن است هنگام مصرف کدئین و یا هیدروکودون، برخی عوارض جانبی را داشته باشید. عوارض جانبی شایع هر دو دارو عبارتند از:
کدئین همچنین ممکن است باعث:
از طرف دیگر، هیدروکودون نیز می‌تواند باعث شود:
بیشتر این عوارض جانبی باگذشت زمان کاهش می‌یابند. عوارض جانبی هر دو دارو بیشتر محتمل است و یا می‌تواند در موارد خاص شدید‌تر باشد. این موارد شامل: افرادی که سالخورده هستند، افرادی که بیماری کلیوی یا کبدی دارند و افرادی که بیماری انسداد ریوی مزمن یا به‌طورکلی بیماری‌های مزمن دیگری دارند، می‌شود.
کدئین و هیدروکودون هر دو در تسکین درد بسیار مؤثر هستند. سو مصرف این دارو‌ها، از جمله دادن آن‌ها به کسی که این دارو‌ها برایش تجویز نشده، می‌تواند عواقب خطرناکی داشته باشد.
دوز‌های بالا و استفاده بیش از حد از هر دو دارو می‌تواند باعث عوارض جانبی بیشتری شود. خطر احتباس ادراری، عفونت و آسیب کبد نیز از جمله این موارد هستند. به دلیل احتمال مصرف بیش از حد و سوءاستفاده از آن‌ها، کلیه محصولات هیدروکودون توسط سازمان غذا و دارو در سال 2014 به گروه جدیدی منتقل شد. طبق آن پزشک باید یک نسخه کتبی به شما بدهد که باید آن را به داروخانه ببرید و دارو را تهیه کنید.
استفاده طولانی‌مدت از کدئین و هیدروکودون می‌تواند منجر به وابستگی شود. ممکن است زمانی که مصرف هر یک از دارو‌ها را متوقف می‌کنید، علائم ترک اعتیاد را تجربه کنید، به‌خصوص اگر برای مدت طولانی از آن‌ها استفاده کرده باشید. اگر بعد از قطع مصرف هریک از دارو‌ها، علائم ترک اعتیاد را تجربه کردید، فوراً به دکتر مراجعه کنید.
هیدروکودون پخش مدت‌دار می‌تواند برای کودکان کشنده باشد. حتی مصرف یک قرص هم می‌تواند مهلک باشد. دارو‌های تجویزی خود را در یک محفظه قفل کنید و از کودکان دور نگاه دارید.
قبل از اینکه شروع به مصرف این دارو‌ها بکنید، در مورد تمام دارو‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله ویتامین‌ها و مکمل‌ها به پزشک خود بگویید. مواد افیونی بر سیستم عصبی مرکزی شما تأثیر می‌گذارند، بنابراین مخلوط کردن آن‌ها با دارو‌های دیگر که سرعت مغز را کاهش می‌دهند خطرناک است.
این‌ها هر دو دارو‌های تجویزی هستند، بنابراین پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که کدام یک از آن‌ها بر اساس علائم و علت درد شما برای شما بهتر است. کدئین به طور معمول برای درد خفیف تا متوسط به کار می‌رود.
هیدروکودون قوی‌تر است، بنابراین برای درد‌های متوسط تا شدید به کار می‌رود. بسته به نیاز شما، پزشک ممکن است هر یک از این دارو‌ها را به‌تنهایی یا در ترکیب با چیز دیگری تجویز کند.
