به گزارش منیبان؛ گمانه‌زنی درباره آینده سیاسی حسن روحانی از خیلی وقت پیش شروع شد، حتی همان وقتی که رئیس جمهور بود. با توجه به اینکه در دور دوم ریاست جمهوری قرار داشت و معلوم بود در پاستور ماندنی نیست، شایعات بسیاری درباره آینده سیاسی او شکل گرفت. به خصوص که در همان دولت دوم در مواضع سیاسی خود تغییراتی داده و از اصلاح‌طلبان فاصله گرفته بود. جریان سیاسی حامی روحانی دیگر او را از خود نمی‌دانست و مدعی بود که او چرخیده و در این چرخش نیز صرفا به مصلحت شخصی و آینده سیاسی خود نظر داشته است.

اکنون اما با گذشت بیش از یک ماه از شروع کار دولت سیزدهم و بلاتکلیف ماندن روحانی،به نظر می‌رسد که آنچه اصلاح‌طلبان اسمش را مصلحت سنجی شخصی گذاشته بودند برای روحانی کارکرد نداشته است. هنوز تکلیف جایگاه بعدی او معلوم نیست و گمانه‌ها نیز بسیاری است.گروهی باور دارند که او حداقل تا مدتی حاشیه نشین خواهد شد و برخی دیگر نیز حضور درمجمع تشخیص مصلحت نظام که تقریبا مقصد همه بازنشستگان سیاسی است را جایگاه بعدی او می‌دانند.

گمانه‌ها ادامه دارد اما نکته جالب آن است که روزنامه اصلاح‌طلب «آفتاب یزد» امروز با اشاره به همین گمانه‌ها مدعی می‌شود، او به استراحت مطلق خواهد رفت!

این روزنامه نزدیک به عارف که بعد از تغییر دولت حسابی منتقد دولت قبلی و حامی رئیسی شده، این بار می‌نویسد: « برخی می‌گویند رئیس جمهور سابق حالا برای استراحت به اتریش رفته و در کنار دخترش به سر می‌برد، عده‌ای نیز بر این اعتقادند که دلخوری‌های حسن روحانی سبب شده تا این روزها منزوی شده و کنج عزلت بگزیند. برخی شایعات نیز از این حکایت دارد که حسن روحانی پس از دوره ریاست جمهوری‌اش از تیم جدید ساکن پاستور خواسته تا دفتری را به او اختصاص بدهند چون درحال حاضر اگر مراجعه کننده‌ای داشته باشد دفتری ندارد که از او پذیرایی کند و چون این اتفاق نیفتاده تصمیم گرفته است که منفعل و منزوی باشد! برخی هم از آب گل آلود ماهی می‌گیرند و می‌گویند مگر روحانی برای روسای جمهور پیش از خود دفتر تهیه کرده که حالا انتظار دفتر از رئیس جمهور جدید دارد! از سوی دیگر برخی نیز موضوع غیبت روحانی را به حکم او در مجمع تشخیص مصلحت نظام گره می‌زنند و بر این باورند که چون حکمی برای او صادر نشده روحانی تصمیم به انزوا گرفته است. در این بین برخی نیز بر این باورند که روحانی به این دلیل که کارنامه موفقی در زمان ریاست جمهوری خود ارائه نداده است و از آن جایی که اهل مشورت نیست، حکمی برای حضور او در مجمع صادر نشده، برخی دیگر هم غیبتش را به قهر او با یارانش نسبت می‌دهند و می‌گویند بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری‌اش چون از طرف یاران طرد شده تصمیم به انزوا گرفته است. حتی شایعاتی در خصوص تماس‌های او با یارانش برای کوهپیمایی که مورد اجابت واقع نشده هم مطرح است. البته که همه موارد ذکر شده چیزی جز شایعه نیست و هنوز مشخص نیست دلیل اصلی این غیبت چه می‌تواند باشد.»

تشکیکی که این روزنامه در به مجمع رفتن روحانی ایجاد می‌کند درحالی است که همین امروز منصور حقیقت‌پور در گفت‌وگو با «نامه نیوز» به نکته قابل توجهی اشاره می‌کند. او درباره لاریجانی‌ حرف می‌زند اما آنچه می‌گوید را می‌توان به روحانی هم تعمیم داد. حقیقت‌پور می‌گوید: «حتی برخی رئیس جمهورهای رفوزه هم با حکم رهبری در مجمع می‌نشینند». بیراه هم نمی‌گوید، در نظر گرفتن همین نکته کافی است تا حرف و حدیث‌هایی که درباره به مجمع نرفتن روحانی مطرح است، را قابل توجه ندانیم. 

عضویت عادی در مجمع تشخیص مصلحت نظام اما به نظر نمی‌رسد که توقع روحانی و حامیانش را برآورده کند. شاهد آنکه محمد عطریافر، عضو حزب کارگزاران چندی قبل به «خبرآنلاین» گفته بود: «فکر می‌کنم که مقام معظم رهبری در صورت اعلام تمایل او و توافق ایشان علاوه بر مسئولیت عضویت او در مجمع تشخیص چه بسا در دوره‌ای که مسئولیت آقای صادق لاریجانی تمام شود، بنا بر احراز صلاحیت و قابلیت‌های منحصربفرد آقای روحانی در قیاس با اعضای فعلی مجمع، ریاست را برعهده آقای روحانی واگذار خواهند کرد».

این گمانه اما حالا که آملی لاریجانی با حکمی که اخیرا برا محمدباقر ذوالقدر به عنوان دبیر مجمع صادر کرده، جایگاه خود را به رخ کشیده و به همه تحلیلگرانی که از انزوای او می‌گفتند نشان داده که نه تنها در مجمع ماندنی است، بلکه موقعیتش هم تقویت شده است.