اکثر عمل‌های قلب بسته در واقع با عروق خونی اصلی که مستقیماً از قلب بیرون می آیند مانند آئورت یا شریان‌های ریوی سروکار دارند.
عمل قلب بسته چیست؟
اگرچه امروزه در بسیاری از عمل‌هایی که از بای‌پس قلبی ریوی استفاده می‌شود نیازی به باز شدن محفظه قلبی نیست (مانند عمل جراحی بای پس عروق کرونر در بزرگسالان) ، ما از اصطلاح "عمل قلب باز" یا "عمل قلب بسته" برای توضیح اینکه آیا در یک روش از پشتیبانی دستگاه بای پس قلب و ریه استفاده می‌شود یا خیر استفاده می‌کنیم.
اصطلاحات "جراحی قلب باز" و "جراحی قلب بسته" مربوط به دوره‌های اولیه جراحی قلب (دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰) است. اولین عمل‌های قلبی همه مربوط به اختلالات مادرزادی قلب بود و پشتیبانی از دستگاه بای‌پس قلب و ریه مورد نیاز بود تا جراحان بتوانند قلب را برای کار بر روی ناهنجاری‌های داخلی آن باز کنند.
در عمل قلب بسته از دستگاه بای پس قلبی ریوی استفاده نمی‌شود.
مزایای عمل قلب بسته
اکثر عمل‌های قلب بسته در واقع با عروق خونی اصلی که مستقیماً از قلب بیرون می آیند مانند آئورت یا شریان‌های ریوی سروکار دارند.
اغلب روش‌های قلب بسته با استفاده از یک برش توراکوتومی (از پهلو ، بین دنده ها) انجام می‌شود ، اگرچه برخی از آنها بهتر است از جلو (برش استرنوتومی) انجام شوند. با برش توراکوتومی ، ورود به قفسه سینه بین دنده ها است. از آنجا که اعصاب در امتداد این دنده ها وجود دارد و ماهیچه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند ، چنین برشی می تواند منجر به تحریک اعصاب و ایجاد درد شود. به همین دلیل ، برش توراکوتومی دردناکتر از برش استرنوتومی است. با این حال ، اکثر نوزادان پس از عمل توراکوتومی فقط با ایبوپروفن و تایلنول بیمارستان را ترک می کنند.
نمونه‌هایی از عمل‌های قلب بسته عبارتند از ترمیم انقباض آئورت ، تقسیم حلقه عروقی ، بستن یا تقسیم مجرای شریانی اختلال ، و ترمیم برخی از مشکلات شریان ریوی.
بعد از جراحی
به طور کلی ، مشکلاتی که می‌توانند بدون استفاده از پشتیبانی بای پس قلب و ریه برطرف شوند ممکن است شامل مدت زمان بستری و بهبودی کوتاه‌تری باشد. بدیهی است که مدت زمان بهبودی تا حدی بستگی به عوارض احتمالی ایجاد شده و تا حدی به سلامت بیمار قبل از جراحی بستگی دارد. دوره بهبودی شش تا هشت هفته ای غیر معمول نیست. تغذیه نیز جزء حیاتی این دوره بهبودی است.
پس از جراحی ، اکثر نوزادان را می توان به صورت روده ای (در روده) بعد از یک یا دو روز تغذیه کرد. اما حتی زمانی که کودک شیر خشک یا شیر نمی‌خورد ، تغذیه به صورت داخل وریدی انجام می‌شود. در شرایط محدودتر ، مایعات IV ساده حاوی آب قند کافی است. در زمان‌های دیگر ، تغذیه IV می‌تواند جایگزین تمام قندها ، پروتئین‌ها و چربی‌های مورد نیاز بیمار شود. آن نوع پیچیده از تغذیه، تغذیه کامل تزریقی نامیده می‌شود.
بهبودی برخی از نوزادان پس از جراحی ممکن است مدتی طول بکشد تا زمانی که از طریق دهان تغذیه شوند. این امر تا حدی به نحوه تغذیه کودک قبل از عمل بستگی دارد و اینکه آیا دلایل پزشکی بر توانایی کار روده تأثیر می‌گذارد یا خیر. حتی برای برخی از کودکانی که قبل از عمل به طور معمول تغذیه می‌کردند ، عادی نیست که دچار مشکل شوند. آنها ممکن است به نوعی حمایت تغذیه‌ای اضافی نیاز داشته باشند. تغذیه در روند بهبود بسیار مهم است. گاهی اوقات لوله هایی به نام لوله‌های تغذیه را در معده (از طریق دهان یا بینی) قرار می‌دهیم تا مطمئن شویم فرزند شما کالری کافی برای بهبود مناسب دریافت می‌کند.
اغلب کودکان با برخی داروها به خانه ترخیص می‌شوند. به طور معمول اینها شامل دیورتیک ها (قرص های آب) و گاهی دیگر داروهای قلبی هستند. در صورت پیگیری با جراح و متخصص قلب ، میزان مصرف این داروها تنظیم می شود. بیشتر بیماران طی ۱۰ تا ۱۴ روز پس از ترخیص معاینه می‌شوند. قبل از ترخیص شما مجموعه ای از دستورالعمل‌ها را به شما ارائه می‌دهیم تا شما را در مورد داروهای فرزندتان و مراقبت های بعد از عمل راهنمایی کند. ما به شما می‌آموزیم که چگونه زخم ها را ارزیابی کنید و به دنبال چه مشکلاتی باشید.
هنگام ترخیص فرزند از خانه باید از عقل سلیم استفاده کنید. افراد بیمار نباید در روزهای اول به ملاقات بروند. شستشوی خوب و مکرر دستها ، به ویژه قبل از معاینه زخم ، بسیار مهم است. زخم باید در چند هفته اول تمیز و خشک نگه داشته شود. به طور کلی توصیه می‌کنیم در شش تا هشت هفته اول پس از عمل از واکسیناسیون خودداری کنید.
در نهایت ، مانند هر برش جراحی ، یک دوره استراحت به بهبود خوب زخم کمک می‌کند. دوره ای از زمان وجود خواهد داشت که فعالیت‌ها تا حدی محدود می‌شوند تا به درمان کمک کنند.
مترجم: آیدا نوروزی