به گزارش خبرنگار برنا؛ سارا اصغرزاده گفت: سمپوزیوم مجسمه‌سازی یکی از مهم‌ترین رویدادهایی است که در دو دهه اخیر در فضای هنری ایران شاهد برگزاری آن هستیم و این رویداد سهم بسزایی در معرفی هنر مجسمه سازی در میان اقشار مختلف جامعه داشته است. در سمپوزیوم هنرمندان فرصت و امکان این را پیدا می‌کنند که در مقابل چشم مخاطب به خلق اثر بپردازند. وقتی مخاطب شاهد ساخت مجسمه‌ای باشد و آن اثر در فضای شهر نصب شود، نسبت به آن احساس تعلق بیشتری می‌کنند.
او افزود: در جریان برگزاری سمپوزیوم گل گهر، وقتی بازید‌کنندگان در جریان خلق و شکل‌گیری مجسمه‌ها از دل سنگ‌های چند تنی قرار گرفتند، به خوبی شاهد احساس خوشایند آن‌ها در مواجهه با این رویداد بودم.
این مجسمه‌ساز درباره روند برگزاری سمپوزیوم مجسمه‌سازی گل گهر گفت: به نظرم این سمپوزیوم فرصت و امکان جدیدی را پیش روی مجسمه‌سازان گذاشته است و برگزار‌کنندگان تلاش کرده‌اند بهترین امکانات موجود را در اختیار شرکت‌کنندگان بگذارند. اما این رویداد همچون سایر رویدادهایی که برگزار می‌شود با کاستی‌هایی روبرو است و امیدوارم با تداوم برگزاری این سمپوزیوم در دوره‌هایی به ظرفیت‌های سمپوزیوم اضافه شود.
او افزود: من نخستین بار سال 1385 در سمپوزیوم مجسمه‌سازی چوب به عنوان دستیار شرکت کردم و پس از یک دوره طولانی سال 1396 دوباره به عنوان دستیار در سمپوزیوم شرکت کردم. این برای نخستین بار است که به عنوان هنرمند در بخش اصلی سمپوزیوم شرکت می‌کنم و شرکت در این رویداد در کنار هنرمندان حرفه‌ای برای من بسیار مغتنم بود.
اصغرزاده درباره اثری که در سمپوزیوم گل گهر مشغول ساخت آن است، گفت: من در دوره کارشناسی ارشد در رشته حفاظت و مرمت اشیاء فرهنگی و تاریخی تحصیل کرده‌ام و سال‌هاست که دغدغه معرفی، حفظ و مرمت میراث فرهنگی کشور را دارم، از این رو زمانی که با فراخوان برگزاری این رویداد روبرو شدم تصمیم گرفتم که اثری متاثر از میراث فرهنگی شهر سیرجان طراحی کنم.
او افزود: پیش از شرکت در این رویداد تاکنون به سیرجان سفر نکرده بودم و در جست‌وجوهایم درباره میراث فرهنگی این شهر، بادگیر چپقی نظرم را جلب کرد و متاثر از این بنا، طرحی را با عنوان خیال بادگیر طراحی کردم که خوشبختانه طرحم از سوی دبیرخانه رویداد پذیرفته شد.
این مجسمه‌ساز ادامه داد: با توجه به این که بادگیر چپقی برای ساکنان این شهر بسیار آشناست، زمانی که در سمپوزیوم با اثر من روبرو می‌شدند، احساس و نظرات‌‌شان را نسبت به مجسمه‌ای که در حال ساخت آن هستم، دریغ نمی‌کردند و حتی عنوان می‌کردند که اگر این تغییر را روی اثر به‌وجود بیاورم بهتر خواهد بود. این نکته برای من بسیار جذاب بود چون متوجه شدم مجسمه‌ای که در حال ساخت آن هستم برای ساکنان این شهر اهمیت دارد و آن را متعلق به خود و شهرشان می‌دانند.
اصغرزاده در پایان سخنانش گفت: امیدوارم مجسمه‌هایی که در سمپوزیوم گل گهر خلق شده‌اند در فضای مناسبی نصب شوند و زمینه‌ای را برای جذب گردشگران فرهنگی شهر سیرجان فراهم کنند.
سارا اصغرزاده متولد 1359 تهران است. او کارشناس مجسمه‌سازی شناس و کارشناس ارشد حفاظت و مرمت اشیاء فرهنگی_تاریخی است و تاکنون به عنوان پژوهشگر در گروه پژوهش دهمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی سنگ تهران 1400، هشتمین بینال مجسمه‌سازی تهران 1399، در پروژه تدوین طرح حفاظتی یکی از آثار باغ مجسمه موزه هنرهای معاصر تهران 1398 مشارکت و همکاری داشته است. او همچنین به عنوان دستیار در ششمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی سنگ کیش و نخستین سمپوزیوم چوب و احساس تهران شرکت داشته است. او در نمایشگاه گروهی مجسمه سازی self portrait در موزه امام علی 1386 آثارش را به نمایش گذاشته است.