به گزارش بهداشت نیوز، آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است و زمانی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی به اشتباه به بافتهای خودی بدن حمله کند. روماتیسم به سینوویوم (غشایی که مفاصل را احاطه کرده) حمله میکند و باعث ایجاد تورم و درد در مفصل میشود. در نهایت این بیماری میتواند منجر به ضخیم شدن غشای سینوویوم، ضعیف و کشیده شدن تاندونها و رباطها، فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود. التهابی که همراه با آرتریت روماتوئید ایجاد میشود، همان چیزی است که میتواند به سایر قسمتهای بدن نیز آسیب برساند. اگر علائم مشکوک به بیماری خودایمنی یا آرتروز را دارید، از طریق سامانه دکترتو به بهترین متخصصین روماتولوژی دسترسی دارید.
عوامل خطر ابتلا به روماتیسم یا آرتریت روماتوئید
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهند عبارتند از:
جنسیت: زنان ۳ برابر بیشتر از مردان به آرتریت روماتوئید مبتلا میشوند.
سن: روماتیسم میتواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در سنین میانسالی آغاز میشود. این بیماری در زنان، معمولا از ۳۰ تا ۶۰ سالگی شروع میشود. ابتلا به آرتریت روماتوئید در مردان با سن زیر ۴۵ سال نادر است.
تاثیر سابقه خانوادگی بر روماتیسم: در صورت وجود سابقهی آرتریت روماتوئید در یکی از اعضای خانواده، خطر ابتلا به این بیماری افزایش مییابد.
تاثیر سیگار کشیدن بر روماتیسم: استعمال دخانیات، خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش میدهد، به خصوص اگر استعداد ژنتیکی ابتلا به این بیماری را داشته باشید. همچنین به نظر میرسد سیگار کشیدن باعث افزایش شدت بیماری میشود.
مواجهه با برخی مواد مانند آزبست یا سیلیس: احتمال بروز بیماریهای خود ایمنی مانند RA، در کسانی که در معرض گرد و غبار ناشی از برخی مواد مانند آزبست یا سیلیس هستند، بیشتر است.
رابطه چاقی و روماتیسم: به نظر میرسد افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتریت روماتوئید قرار دارند.
علائم روماتیسم چیست؟
علائم و نشانههای آرتریت روماتوئید از نظر شدت ممکن است متفاوت باشند. گاهی بیماری برای مدتی خاموش میشود. پس از مدتی فرد ممکن است دورههای افزایش فعالیت بیماری، که دورهی عود یا شعله وری بیماری نیز نامیده میشوند، را تجربه کند. با گذشت زمان، روماتیسم میتواند باعث تغییر شکل مفاصل و جا به جایی مفصل شود.
آرتریت روماتوئید اولیه ابتدا مفاصل کوچکتر را تحت تاثیر قرار میدهد. به ویژه مفاصلی که انگشتان دست را به کف دست و انگشتان پا را به کف پا میچسباند. با پیشرفت بیماری، علائم اغلب به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج و شانه نیز گسترش مییابد. در بیشتر موارد، علائم در مفاصل یکسان و در دو طرف بدن به صورت قرینه رخ میدهد.
حدود ۴۰ درصد از افرادی که به روماتیسم مبتلا هستند، علائم و نشانههای خارج مفصلی را نیز تجربه میکنند. روماتیسم میتواند بسیاری از ساختارهای دیگر مانند پوست، چشم، ریه، قلب، کلیه، غدد بزاقی، بافت عصبی، مغز استخوان و رگهای خونی را تحت تاثیر قرار دهد.
علائم و نشانههای آرتریت روماتوئید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مفاصل نرم، گرم، متورم و دردناک میشوند که به مدت ۶ هفته یا بیشتر ادامه دارد.
مفصل سفت میشود که معمولا صبحها و بعد از نداشتن تحرک، بیشتر ایجاد می شود. به این حالت خشکی صبحگاهی گفته میشود که حداقل ۳۰دقیقه طول میکشد.
خستگی، تب و از دست دادن اشتها.
بی حسی و گزگز شدن اندامهای انتهایی.
کاهش محدودهی حرکتی مفاصل.
تشخیص آرتریت روماتوئید در مراحل اولیه، ممکن است دشوار باشد زیرا علائم و نشانههای اولیهی رماتیسم میتواند با بسیاری از بیماریهای دیگر یکسان باشد. پزشک متخصص روماتولوژی، در مورد علائم شما سوالاتی میپرسد و از نظر علائم شما را معاینه میکند.
منبع: دکتر تو