به گزارش مشرق، همزمان با تلاش جهانی برای محدود کردن تأثیر همه گیری ویروس کرونا، مشخص شده است که چگونه تغییرات ظریف در رفتار اجتماعی یا میزان مسری بودن ویروس می‌تواند بر نبرد جلوگیری از شیوع آن، تأثیر بگذارد.
به گزارش «گاردین»، یکی از ویژگی‌های مهم ویروس‌ها و سایر عوامل بیماری زا این است که چقدر مسری هستند.
این ویژگی به چند روش اندازه گیری می‌شود؛ یک معیار کلیدی R۰ یا شماره تولید مثل اصلی است، که نشان می‌دهد چند مورد جدید ابتلا از یک فرد آلوده ایجاد می‌شود.
اگر R۰ یک ویروس ۳ باشد، انتظار داریم که هر مورد ابتلا، ۳ ابتلای دیگر ایجاد کند؛ این تنها معیاری برای عفونی بودن ذاتی یک بیماری نیست.
همچنین ویژگی انتقال پذیری به عوامل دیگری، از جمله میزان تماس بین جمعیت و مدت دوره ابتلا بستگی دارد.
این مقدار وابسته به موقعیت است؛ بنابراین R۰ یک ویروس در یک شهر ممکن است بالاتر و در شهری دیگر پایین‌تر باشد؛ همچنین فرض می‌شود که کل جمعیت مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
مطالعات اولیه در مورد رفتار کووید-۱۹ در ووهان متوسط R۰ را بین ۲.۲ تا ۲.۷ تخمین زد، در حالی که شیوع در مقیاس کوچکتر مانند آنچه در کشتی تفریحی «پرنس دیاموند» رخ داد، دارای R۰ با نرخ ۲.۲ بود.
مطالعات دیگر نشان می‌دهد که نرخ کم ۱.۵ و حداکثر ۳.۸ نیز برای این ویروس امکان پذیر است.
کووید-۱۹ در مقایسه با سایر بیماری‌ها چگونه است؟
در اینجا می‌توان الگوهای گسترش ایجاد شده بر اساس R۰ را برای طیف وسیعی از عوامل بیماری زا در طیف وسیعی از شرایط، از آنفولانزای اسپانیایی گرفته تا سرخک بسیار مسری مشاهده کرد، که R۰ آن‌ها بین ۱۲ تا ۱۸ تخمین زده شده است.
اما R۰ تنها عدد مهم نیست؛ عدد تولید مثل موثر، R، مقداری است که حساسیت جمعیت را در نظر می‌گیرد.
میزان مرگ و میر برآورد شده برای کووید-۱۹ بسته به محل و موقعیت و به ویژه سطح آزمایشاتی که در حال انجام است، متغیر است.
به عنوان مثال، در شیوع اولیه کووید-۱۹، میزان مرگ و میر ۲.۳ درصد برآورد شده بود اما در پس از آن میزان مرگ و میر ناشی از این ویروس ۱.۲ درصد تخمین زده شد.