خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها- سید ایلیا طاوسی: لیگ بیستم با فراز و نشیب‌های فراوان به پایان رسید، سپاهان با وجود کسب ۶۵ امتیاز بر جایگاه دوم جدول تکیه زد و ذوب آهن نیز بعد از فصل ضعیف خود به لطف تفاضل گل در لیگ برتر ماندنی شد. خبرگزاری مهر در قالب نظرسنجی در نظر دارد ضمن بررسی عملکرد دو تیم اصفهانی در لیگ برتر بهترین بازیکنان این فصل را نیز از نگاه پیشکسوتان و متخصصان فوتبال به مخاطبان معرفی کند. در پنجمین قسمت از پروژه «اصفهان و لیگ بیستم» به سراغ سید پدرام وقایع نگار فعال رسانه‌ای و کارشناس فوتبال رفتیم که مشروح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:
روند ذوب آهن در لیگ بیستم چطور بود؟
با توجه به شرایطی که در اول فصل گذشته برای انتخاب سرمربی ذوب آهن پیش آمد، طی شدن روزهای نه چندان خوب برای این تیم قابل پیش‌بینی بود اما نه به فضاحت؛ موقعی که منصوریان از ذوب آهن رفت و رادولوویچ و لوکا بوناچیچ سرمربی این تیم شدند و بعد به واسطه دلالی که در هیئت مدیره بود رحمان رضایی وارد شد پیش بینی این روزها سخت نبود.
رضایی خیلی از بازیکنان را به کمک یا واسطه مدیرعامل آن زمان باشگاه از تیم بیرون کردند، بازیکنانی که به هر تیمی رفتند هم فیکس بودند هم در تیم‌های ششم جدول به بالا مشغول بازی شدند و باعث قوی‌تر شدن تیم‌های خود شدند بازیکنانی مثل احسان پهلوان، مهدی مهدی‌پور، حمید بوحمدان، هادی محمدی، اکبر ایمانی و دانیال اسماعیلی فر که به سپاهان آمد، اما با وجود جدایی این بازیکنان نیز فکر این شرایط را نمی‌کردیم.
با انتخاب رحمان رضایی که از ارکان بالاتر از باشگاه انجام شد شرایط ذوب آهن روز به روز بدتر شد زیرا ذوب آهن بازیکنانی را می‌خواهد که تاکتیک پذیر باشند و در چارچوب ذوب آهن فوتبال بازی کنند، اما وقتی سرمربی آن زمان باشگاه نیز چارچوب ذوب آهن را نداشت انتظار زیادی از بازیکن نیست و این شرایط رقم خورد.
داوری چقدر این روند تأثیر گذاشت؟
نتایج ذوب آهن روز به روز بدتر شد اما نباید از این بگذریم که داوری نه فقط امسال بلکه چند سال است که کمر ذوب آهن را شکسته است و کسی هم کاری برای این داوری‌ها نکرد، اقداماتی که می‌توانست صورت بگیرد تا شاهد تداوم این داوری‌ها در ذوب آهن نباشیم، شاید لازم است باشگاه ذوب آهن نفوذ خود را در کمیته داوران بیشتر کند یا اعتراض خود را به نحو دیگری اعلام کند.
آمدن مجتبی حسینی شرایط ذوب آهن را عوض کرد؟
در شرایطی که مدیرعامل وقت باشگاه ذوب آهن تغییر کرد به نتیجه رسیدند که نباید همکاری با رحمان رضایی ادامه پیدا کند و مجتبی حسینی جایگزین او شد و حسینی نیز به این امید آمد که با بازیکنان ذوب آهن بتواند به اصلاح کار را در بیاورد و یکی دو نتیجه خوب مثل برد استقلال در تهران و نفت مسجد سلمیان در جنوب که باعث بقای ذوب آهن در لیگ برتر شد.
با وجود شرایط نسبتاً خوب ذوب آهن مریض شد، نه دل تیم با بازیکن بود، نه دل بازیکن با تیم و باشگاه بود که به خاطر اشتباه بازیکن در انتخاب باشگاه و باشگاه در انتخاب بازیکن بود، رخ داد اما در کل حسینی خیلی در روند تیم تأثیرگذار نبود، اما یک موضوعی نیز باید منصفانه گفته شود، مثلاً آمار بازی ذوب آهن با مجتبی حسینی جلوی تراکتور را ببینید، ۲۳ شوت به دروازه و مالکیت بالای توپ در تبریز که نشان می‌دهد با آمدن حسینی فوتبال در ذوب آهن عوض شد.
با وجود تغییر روند تیم توسط حسینی نتایج آنقدر تغییر نکرد زیرا بعضی از بازیکنان ذوب آهن در سطح لیگ برتر نبودند و حسینی از بازیکنانی در سطح لیگ یک و حتی لیگ دو این فوتبال را گرفت، برای نتیجه گرفتن شما نیاز به بازیکن بزرگ دارید، تیم بزرگ بازیکن بزرگ می‌خواهد اما برخی از بازیکنان این فصل ذوب آهن این شرایط را نداشتند.
مصدومیت رباط صلیبی حدادی‌فر در نیم فصل دوم شرایط را بدتر کرد؟
مصدومیت حدادی فر مزید بر علت شد تا شرایط ذوب آهن سخت‌تر از قبل شود، ذوب آهن بازی کردن با قاسم حدادی‌فر را عادت کرده است و همه بازیکنان هم عوض شوند باز هم باید حدادی‌فر در وسط زمین بازی کند و نبود او باعث شد ذوب آهن نداند که چگونه بازی کند، طبیعتاً او دلسوزترین و بهترین بازیکن ذوب آهن است و نبود او یک ضربه بزرگ به ذوب آهن بود.
ذوب آهن برای موفقیت در فصل آینده نیاز به چه ارکانی دارد؟
به نظرم ذوب اهن ۲۸ بازیکن و یک کادر فنی کامل می‌خواهد و از همین امروز باید اقدامات خود را شروع کند، باشگاه نیز باید امکانات مدنظر مربی را به طور کامل فراهم کند و از سمت مربی نیز برنامه بخواهد، اما مداوای این تیم بیمار کمی زمان‌بر است و همان قدر که طول کشید تا ذوب آهن مریض شود مداوای آن تیم به طول می‌کشد.
سپاهان در فصل جاری از یک مربی پایه در کادر فنی تیم بزرگسال استفاده کرد و ذوب آهن نیز نیاز به چنین کاری دارد، حسن استکی خوب و تأثیرگذار است اما با تغییر مربی می‌اید و می‌رود، الان شخصی مثل امیر جلالی در تیم‌های پایه ذوب آهن پتانسیل مربی بودن در لیگ برتر را دارد، سپاهان و ذوب آهن مثل درون زمین باید در کادرفنی نیز جوان گرایی کند.
روند سپاهان را چطور دیدید؟
آمدن ساکت همیشه با حواشی برای هر تیم و ارگانی همراه است، وقتی او آمد خیلی سریع محرم نویدکیا کسی که کاپیتان تیمش بود را به عنوان سرمربی انتخاب کرد، محرم یک هندوانه در بسته بود و کسی نمی‌دانست نویدکیا که اصلاً سابقه مربیگری ندارد چگونه نتیجه می‌گیرد و یک علامت سوال بزرگ جلوی همه بود، سپاهان نیز در پیش فصل دو بر صفر در فولادشهر از ذوب آهن باخت و در هفته اول نیز سه بر یک از گل گهر شکست خورد و در پنج هفته اول دو بار شکست خورد، اما همه می‌دانستیم محرم نویدکیا کسی بود که فوتبال را می‌شناخت.
محرم فوتبال خوبی را در زمان بازی ارائه می‌داد، اما این دلیلی نبود که بتواند مربی خوبی باشد، وقتی محرم در لیگ قهرمانان آسیا کار خود را شروع کرد به بازیکنانی فرصت داد که شاید زمان قلعه نویی زیاد دیده نمی‌شدند بازیکنانی مثل محسن الغسانی و مسلمان که نشان از تغییر سپاهان داشت و معلوم بود قرار نیست سپاهان فقط به توپ‌های بلند رو بیاورد و کیفیت سپاهان در لیگ روز به روز بهتر شد و این تیم از تمام طول و عرض زمین به خوبی برای رسیده به دروازه حریف استفاده کرد.
خیلی از بازیکنان با حضور نویدکیا در سپاهان احیا شدند، بازیکنانی مثل شهباززاده که بعد از افول خود امسال آقای گل شد و نمی‌توان گفت بعضی از بازیکنان هم مثل کی‌روش نابود شدند زیرا آنها در تعریف تاکتیکی محرم جای نمی‌گرفتند، همچنین در این تیم سروش رفیعی بازی خیلی خوبی کرد، محمدرضا حسینی عملکرد خوبی داشت، عزت پورقاز نیز عملکرد مثبتی داشت زیرا با اضافه شدن او به ترکیب در اواخر نیم فصل اول امار دفاعی تیم خیلی بهتر شد، امید نورافکن نیز در دفاع و هافبک فوق العاده بود و این عملکردها به واسطه فلسفه فوتبالی محرم نویدکیا بود، فوتبالی که برای همه قابل احترام بود.
همچنین محرم با اقدامات خود کاری کرد که تیم یک فصل کامل به دور از حاشیه بود و رقبایی که طی یکی دو سال گذشته در فضای مجازی برای سپاهان به وجود امده بود برای این تیم لب به ستایش گشودند و این تیم را تشویق کردند و حتی اگر دست هم نزدند حداقل به سپاهان نتاختند و این تغییر رفتار خیلی مشهود بود.
چه عواملی سپاهان را به قدرت برگرداند؟
بودن محرم که توضیح دادم، نقش خود ساکت به عنوان مدیر و موضوع مهم دور شدن حاشیه از تیم بود، حاشیه‌ها خیلی روی تیم تأثیر گذاشته بود و بودن محرم و دور شدن از حاشیه نقش مهمی در عملکرد ذوب آهن داشت، حتی سپاهان دو فصل پیش با قلعه نویی نایب قهرمان شد، اما با اختلاف نسبت به پرسپولیس این مقام را کسب کرد، اما در این فصل یقه پرسپولیس را گرفت و با امتیازی نایب قهرمان شد که مقتدرانه‌ترین نایب قهرمانی لیگ برترهای ۱۶ تیمی بوده است.
جدایی نیازمند روند سپاهان را تغییر می‌دهد؟
جدایی نیازمند آسیب جدی به سپاهان نمیزند، تیم روی یک بازیکنان نمی‌چرخد، پیام دروازه‌بان خوبی است، اما چرا به خوبی شناخته شد چون در سپاهان بود و نفر دومی خوبی به عنوان آنترناتیو روی نیمکت سپاهان نبود و به نیازمند فشار بیاورد و جدایی او نیز خیلی تأثیرگذار نیست و می‌توان با خرید مهره یا آوردن بازیکن از پایه جای او را پر کرد.
بازیکنان سابق آکادمی دو تیم سپاهان و ذوب آهن چه عملکردی را در تیم‌های خود داشتند؟
اکبر ایمانی این فصل عملکرد خوبی داشت اما متوسط بود، او هیچوقت صد نیست و از سوی دیگر هیچوقت از ۷۰ نیز پایین‌تر نیست، مرادمند در استقلال درخشان بود، بازیکنی که بعد از چهار سال بازی در پدیده و انتخاب به عنوان کایپتان به استقلال بروی و درخشان بازی کنی، عارف غلامی عملکرد ضعیفی داشت و دفاع بدی برای استقلال بود و مهران درخشان مهر و احسان پهلوان نیز در تیم‌های خود عملکرد درخشانی داشتند.
در پایان بهترین بازیکنان فصل فوتبال اصفهان از نگاه سید پدرام وقایع نگار:
سجاد شهباززاده عملکرد درخشانی داشت و به نظرم مؤثرترین بازیکن لیگ ایران در لیگ بیستم بود، سروش رفیعی و اسماعیلی فر نیز فصل خوبی را سپری کردند، در ذوب اهن شهاب گردان بهترین بازیکن بود، محمدزاده تأثیرگذار بود و گل او مقابل سایپا نقش مهمی در حفظ ذوب آهن داشت و فرشاد محمدی مهر نیز خوب کار کرد
۱. سجاد شهباززاده (سه امتیاز)
۲. سروش رفیعی (دو امتیاز)
۳. دانیال اسماعیل فر (یک امیتاز)