به گزارش برنا؛ مستند «جایی که قصه ای ندارد» که به تازگی در جشنواره فیلم معتبر ایتالیا، به نمایش درآمد، تصویری از عشق مردمانی است که بدون هیچ چشم داشتی با همه محدودیت ها و عدم وجود امکانات اولیه زندگی، حاضر به ترک زادگاه خود نشده و از روستای حاجی آباد 700 ساله، محافظت کرده اند و توانستند جایزه اول «جشنواره بین المللی فیلم رود خانه» را از آن میترا روحی منش، سازنده مستند، کنند.
این مستند زندگی روستائیانی که همگی از بیماری های استخوانی، معلولیت ذهنی رنج می برند و بخشی از آن ها نابینا هستند را به تصویر می کشد. غذای آن ها محدود به لبنیات و شیر گاوهای امانی است؛ با اینکه گلستان، استانی سرسبزبا بارندگی و آب و هوای مساعد است، اما در این روستا حتی کشت و زرع نمی شود. مردم نه آب لوله کشی دارند، نه برق و گاز و نه حتی جاده ای برای رفت و امد به روستا. پس از غروب آفتاب، عملا زندگی تعطیل می شود. نه تلویزیون و نه رادیو وجود دارد و نه موبایلی انتن می دهد. اما با این همه ساکنان روستا محل اقامت خود را ترک نکرده و مهاجرت نکرده اند؛ همه این دلبستگی و عشق به زادگاه در این روستائیان مستند «جایی که قصه ای ندارد» را شکل می دهد.
عوامل این مستند عبارتند از: میترا روحی منش درمقام تهیه‌کننده و کارگردان، تمنا رستگار به عنوان محقق، مهدی خلیلی مدیر تولید، محمد رضایی فیلمبردار، علی دنیوی ساروی تدوینگر، میثاق مدانلو صدابردار، رامین ابوالصدق صداگذار، حسن جعفری برنامه ریز و ندا حسنی مشاور رسانه ای؛ که به دلیل محدودیت های روستا برای اقامت و سکونت موقت حتی در تأمین آذوقه ضروری، این گروه تنها با تعداد محدودی از عوامل اصلی و تجهیزات فنی توانست از مسیری صعب العبور به منطقه سفر کند. فیلمبرداری مستند به دلیل همه این سختی ها و عدم وجود امکانات قریب یکسال به طول انجامید تا اینکه با شرکت در جشنواره فیلم مستند بین المللی درایتالیا توانست تندیس طلایی جشنواره را از آن خود کند.
تهیه کننده مجموعه مستندهای «تاج زاگرس»، «در قلب کومش»، «رویای کارمانیا» که در حال ساخت ادامه این مستند ها برای تلویزیون است، با اعلام اکران داخلی «جایی که قصه ای ندارد»، ابراز امیدواری کرد: اهالی روستا انسان های ساده و بی ادعایی هستند که از زندگی در آنجا و از در کنار هم بودن رضایت دارند اما این مسأله از مسئولان مربوطه سلب مسئولیت نمی کند.ما امیدواریم با اکران این فیلم درداخل، حمایت هایی از جانب نهادهای مسئول از اهالی این روستا بشود تا لااقل مزد علاقه به خاکشان را که سال ها است در آن زندگی کرده و نگذاشته اند این روستا از بین برود، با بدست آوردن امکانات اولیه زندگی، بدست آورند.
درپانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه و مستند «رودخانه» که در ماه ژوئیه 2021 در شهر Padova و در کشور ایتالیا برگزار شد، میترا روحی منش به نمایندگی از مستندهای ایرانی با فیلم «جایی که قصه ای ندارد» جایزه نخست تندیس طلایی این جشنواره را به خود اختصاص دهد.