هانیه توسلی در ویدئویی از یک مصاحبه که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، درباره داستان سریال زخم کاری گفته است "این سریال درباره طمع است."

 

او در این باره گفته است "طمع چیزی است که ما امروز در زندگی همه‌مان در جامعه و در کل دنیا می‌بینیم، مصرف‌گرایی دیگر ته ندارد. دیدید قدیمی‌ها می‌گویند که قدیم‌ها چقدر بهتر بود، به دلیل اینکه طمع این‌قدر حاکم بر روح و روان ما نبود، شبکه‌های اجتماعی و اطلاعات زیاد باعث شده است که بشر هِی بیشتر و بیشتر بخواهد."

 

این مصاحبه تصویری هانیه توسلی پس از آن است که سریال زخم‌کاری در طول هفت قسمتی که تاکنون پخش شده است دچار حاشیه‌هایی شد که یکی از آنها مربوط به "سانسورهای اعمالی سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر (ساترا)" و دیگری مربوط به "شکایت وزارت ارشاد از این سریال به علت شدت مصرف سیگار و مواد مخدر" در آن است.

 

توسلی به عنوان اولین معترض، عکس سکانس سانسور شده قسمت ششم را منتشر و پس از او محمدحسین مهدویان کارگردان این سریال نیز با انتشار یادداشتی به صورت ضمنی تهدید  کرد که جلوی پخش قسمت هفتم را خواهد گرفت و این تهدید را در موعد مقرر پخش این قسمت عملی کرد.

پس از آن علی سعد معاون کاربران و تنطیم‌گری اجتماعی ساترا نیز در واکنش به این رفتار کارگردان و برخی از عوامل سریال زخم کاری در توئیتی نوشت: مبنای جنجال پیاپی، به عنوان یک "تکنیک بازاریابی" را برای زیست بوم رسانه‌های صوت و تصویری کشور، مضرّ می‌دانیم.

 

بسیاری معتقدند که حاشیه‌آفرینی درباره فیلم‌های سینمایی و سریال‌های نمایش خانگی با هدف جذب مخاطب بیشتر و در نهایت کسب درآمد افزون‌تر از فروش این محصولات صورت می‌گیرد.

 

معاون ساترا در توئیت خود همچنین نوشته بود که طرح عمومی نکات محتوایی اصلاح شده را در رسانه‌ها نقض غرض دانسته و به نوعی "ترویج" آنها می‌دانیم.

 

اما در مقابل، هانیه توسلی به عنوان یکی از معترضان به سانسورهای فیلم "زخم‌کاری" در فیلمی که پس از اظهارات علی سعد منتشر کرده است، می‌گوید: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که مردم همه‌چیز را می‌دانند و می‌بینند، حتی در فیلم‌ّهایی که خودشان در اینستاگرام منتشر می‌کنند خشونت یک قمه‌کشی را نشان می‌دهند، "ما با مشکلات وحشتناکی درگیریم و فکر نمی‌کنم سانسور راه حل ترویج خشونت و یا هر چیز دیگری باشد."

 

او در این باره افزوده است: چیزی که ما اجازه داریم در سریال‌هایمان نشان دهیم یک‌صدم چیزی است که در جامعه می‌بینیم، در صورتی که هر چه آدم به واقعیت نزدیک‌تر شود می‌تواند کاربرد و اثر بهتری داشته باشد، چون "ما الان داریم راجع به آدم‌هایی قصه‌ای تعریف می‌کنیم که همه آنها به لحاظ اخلاقی مشکلاتی دارند و حالا باید ببینیم که تبعات آن چه می‌شود."