به گزارش منیبان، تفنگ های تهاجمی نیمه خودکار شاید عجیب ترین تفنگ هایی باشند که در بازار آمریکا و بعضی کشورهای دیگر برای مشتریان خصوصی عرضه می شوند. تسلیحات نیمه خودکاری که در حقیقت نسخه ساده سازی شده همان انواع خودکار جنگی هستند که در ارتش استفاده می شوند؛ تفاوت عمده آنها با انواع جنگی عمدتا در عدم توانایی تیراندازی به صورت رگبار و خشاب هایی کوچک تر خلاصه می شود. در این میان این تفنگ های نیمه خودکار - که امروزه آنها را «تفنگ ورزشی مدرن» صدا می کنند - به سلاح مورد علاقه عاملان کشتارهای سال های اخیر آمریکا بدل شده است. در این بین نام تفنگ های مشهور AR-15 بیش از بقیه خودنمایی می کند. تفنگی که حضورش در ماجرای اورلاندو موجب شد تلاش برای محدود کردن تفنگ های تهاجمی گسترش پیدا کند.
سلاحی که در اورلاندو 49 نفر را به کشتن داد یک MCX ساخت شرکت زیگ زائور بود که در حقیقت نسخه اصلاح شده ای از AR-15 با مکانیسم آتشی متفاوت به شمار می رفت. شش ماه پیش زوجی که در سن برناردوی کالیفرنیا 14 نفر را در میهمانی کریسمس کشتند، از AR-15 استفاده کردند. چهار سال پیش پسر جوانی که در دبستان سندی هوک 28 نفر از جمله 20 کودک را به کشتن داد از یک XM16 ساخت بوش مستر استفاده می کرد که باز هم نسخه ای از AR-15 بود. همه این سلاح ها قانونی خریداری شده بود. از بین 10 کشتار مرگبار بزرگ مرتبط با تسلیحات گرم در آمریکا، هفت تای آنها باز هم توسط تفنگ های تهاجمی اتفاق افتاده بودند و در این میان AR-15 به عنوان پرفروش ترین تفنگ تهاجمی آمریکا در مرکز توجه است.
پیشینه جنگی
AR-15 در اواخر دهه 50 میلادی (30 شمسی) توسط «ایگن استونر»، «رابرت فریمون» و «جیم سالیوان» در شرکت Armal.ite طراحی شد. ساتوبر قبلا تفنگ تهاجمی سنگین AR-10 را طراحی کرده بود و AR-15در کالیبر 5.56 میلیمتری به عنوان نسخه ای سبک تر توسعه یافته بود. کد AR مخفف Armal.ite Rifle است. حق امتیاز AR-15 را شرکت کلت خرید و در قالب M16 به ارتش فروخت. سلاحی که به اسلحه سازمانی ارتش آمریکا بدل شد.
ایگن استونر سرطراح AR-15 زنده نماند تا نسخه غیرنظامی سلاحی را ببیند که از ابتدا به عنوان اسلحه جنگی طراحی شده بود. کلت نسخه غیرنظامی M16 را با همان نام AR-15 عرضه کرد. AR-15 را به جز آمریکا در 16 کشور دیگر نیز می توان خرید، هر چند در عمده آنها برخلاف آمریکا باید هفت خان رستمی را پشت سر گذاشت. در آمریکا هم تا همین یک دهه پیش خرید سلاحی مثل AR-15 غیر قانونی بود. در 1994 «بیل کلینتون» رییس جمهور وقت آمریکا قانونی را امضا کرد که فروش تسلیحات تهاجمی را برای 10 سال ممنوع می کرد. این قانون در دوره بوش به اتمام رسید و او نیز تلاشی برای تمدید مجدد قانون فوق نکرد.
تفاوت جراحت
شاید بهترین راه برای نشان دادن تفاوت یک سلاح تهاجمی حتی نیمه خودکار با مثلا یک کلت کمری سبک، تفاوت شدت جراحت این دو باشد. به صورت کلی هر چه انرژی جنبشی گلوله بیشتر باشد، شدت جراحت وارده نیز بیشتر است. همانطور که می دانید انرژی جنبشی از حاصل یک دوم جرم در مجذور سرعت آن جرم محاسبه می شود. حال در نظر بگیرید که گلوله استاندارد یک کلت کمری معمولی مثلا نه میلی متری به مراتب کندتر از یک AR-15 با کالیبر 5.56 در 45 میلیمتری است.
دقت کنید که تفاوت انرژی جنبشی میان این دو بسیار زیاد است. دقت کنید که تفاوت انرژی جنبشی میان این دو بسیار زیاد است. در نتیجه گلوله کلت ضمن ایجاد حفره ای کوچک تر با تخریبی به مراتب کمتر از بدن عبور می کند. حتی ممکن است در بدن متوقف شود. در مقابل هدف قرار گرفتن با گلوله AR-15 تجربه ای کاملا متفاوت است. گلوله این سلاح تا سه برابر سریع تر از گلوله کلت کمری لوله اسلحه را ترک می کنند. اصابت مستقیم گلوله AR-15 از فاصله موثر می تواند استخوان سخت پا با ضخامت تا هفت سانتیمتر را به کلی خرد کند. این گلوله های پر انرژی تنها در بدن حفره ایجاد نمی کنند بلکه به خاطر چیزی که به آن می گویند «کاویتاسیون» یا «حفره زایی» در مسیر حرکت خود تا سانتی مترها آن سوتر به تخریب خود ادامه می دهند.
برای سادگی تصور کنید که انگشت خود را در آب حرکت می دهید، طبیعی است که آب موج برمی دارد و به گردش می افتد. زمانی که یک گلوله پر انرژی به بدن برخورد می کند، بافت های ریز بدن همین امواج را با شدتی بسیار بیشتر دریافت می کنند. همه این حرف ها به این معنی است که گلوله یک کلت کمری به مرگباری یک سلاح تهاجمی نیست.
سلاح های تهاجمی نظامی با غیرنظامی چه تفاوت هایی دارند؟
نسخه غیرنظامی AR-15 و هر نوع سلاح تهاجمی غیرنظامی مجاز دیگر علاوه بر نداشتن توانایی شلیک خود کار، محدودیت های دیگری هم دارند. با این حال تا یک دهه پیش در آمریکا این محدودیت ها بیشتر هم بود. محدودیت هایی که حالا خیلی ها تلاش می کنند تا دوباره برقرار شود. بر این اساس سلاح های تهاجمی برای غیرنظامی شمرده شدن - یا آن طور که صدایش می کنند تفنگ ورزشی مدرن - به جز عدم توانایی شلیک رگبار، نباید ویژگی های زیر راهم داشته باشند:
شعله پوش
گیره نصب سرنیزه
قنداق تلسکوپی تاشو
خشاب جداشدنی
دسته تفنگی
این گلوله های خشن
وقتی صحبت از محدودیت تسلیحات انفرادی می شود، بیشتر اوقات فراموش می کنیم که این گلوله ها هستند که در نهایت کار را تمام می کنند. امروزه فقط در آمریکا هر سال بیش از 10 میلیارد گلوله تفنگ تولید می شود. این یعنی به ازای هر مرد، زن و کودکی در آمریکا 22 گلوله وجود دارد؛ اما این گلوله ها واقعا چقدر مرگبارند؟
*******************************
9 mm Loger
گلوله های 9 میلیمتری لوگر تقریبا دو برابر بیشتر از هر گلوله دیگری تولید شده اند. عجیب نیست که این گلوله ها بیش از دیگران عامل قتل های مرتبط با سلاح های گرم باشند.
40 S&W
وقتی FBI آمریکا به این نتیجه رسید که گلوله های 10 میلی متری فعلی اش لگد زیادی تولید می کنند، شرکت اسمیت وسون مهمات 40 اینچی (10 میلیمتری) جدیدی را به عنوان جانشین در 1990 تولید کرد. این گلوله ها خصوصا نزد کسانی که از اسلحه برای دفاع شخصی استفاده می کنند بسیار محبوب است.
44 Magnum
این گلوله های 10.9 میلی متری در اصل برای رولور ساخته شده بودند اما موفقیت آنها موجب شد تا در تفنگ های لوله کوتاه (کارابین) و تفنگ های معمولی نیز استفاده شوند. این گلوله ها دقت و قدرت بسیار خوبی دارند و در بین تیراندازان از محبوبیت بالایی برخوردارند.
7.62 x 39 mm
این گلوله ها در 1943 درست در گرماگرم جنگ جهانی معرفی شدند و محبوب ترین مهمات جنگ به شمار می روند خصوصا که توسط کلاشینکف AK-47 نیز شلیک می شوند. بین سال های 2002 تا 2011 این گلوله ها بیشتر از هر مهمات دیگری جان پلیس هایی را که حتی جلیقه های ضد گلوله پوشیده بودند، گرفتند.
223 Romington
این همان گلوله ای است که در بسیاری از کشتارهای سال های اخیر آمریکا توسط تفنگ هایتهاجمی شلیک شده بود. این گلوله ها که توسط انواع سلاح های تهاجمی استاندارد از جمله AR-15 شلیک می شود بسیار ارزان هستند. امروزه 172 گونه مختلف از این گلوله رمینگتون در بازار وجود دارد که بسته به خصوصیات، اندکی با هم متفاوتند.
Gauge 12
یکی از سلاح هایی که در جریان تیراندازی در سینمای ایروا (Euroa) استفاده شد، شات گان 12 کیج ساخت رمینگتن بود. مشابه همین سلاح در جریان تیراندازی در دبیرستان کلومبیا در سال 1999 نیز استفاده شده بود.
BMG 50
مهمات کالیبر 50 (12.7 میلی متری) استاندارد مسلسل های سنگین شمرده می شود. تصور کنید که این یکی از گلوله هایی بود که اعضای فرقه داودیه - یکی از فرقه های دین مسیحی و منشعب از کلیسای ادونتیست - در جریان حادثه ویکو در 1993 علیه ماموران FBI استفاده کردند.