به بهانه دستور جدید معاون سیما/ آیا مشکل کودکان و نوجوان در تلویزیون حل میشود؟
حمید شاه آبادی در حالی دستور تشکیل شورای کودک و نوجوان را صادر کرد که جایِ خالی کارهای تأثیرگذار در حوزه کودکان و نوجوانان در تلویزیون احساس میشود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حمید شاه آبادی شانزدهم مهرماه 1399 به عنوان معاون سیما منصوب شد و با تجارب مدیریتی در عرصه معاونت هنری و صدای جمهوری اسلامی ایران پا به این کارزار گذاشت. در کنار توجه به سریالسازی و برنامهسازی، خلأ توجه به کودک و نوجوان در تلویزیون فعلی همیشه احساس میشده است.
حالا بعد از چند ماه حضور، دستورِ امروز آقای معاون، قابل توجه است. شاه آبادی پس از بازدید از بخشهای مختلف شبکه کودک در جمع مدیران این شبکه تأکید کرد که عزم جدّی و توجه ویژه به حوزه کودک طی سالهای اخیر در فضای رسانه ملی صورت گرفته و ریاست سازمان صداوسیما هم عنایت خاصی به این بخش داشتهاند.
وی نگاه بلندمدت به تولیدات رسانهای برای این قشر را ضروری دانست و گفت زیرساخت محتوایی لازم فراهم شده است.
معاون سیما با تأکید بر اینکه خوشبختانه در حوزه برنامهسازی کودک، مراقبتهای ویژه و تخصصی صورت میگیرد گفت: با توجه به تولیدات شبکه پویا و نهال، تولیدات ما به استانداردهای تربیت اسلامی نزدیک است و آنچه تولید میشود و یا از طریق تأمین بدست میآید، مراقبتها و صیانتهای حاصل از ترویج سبک زندگی ایرانی – اسلامی را دارد.
شاه آبادی همچنین به جریانساز بودن و تأثیرگذاری تأکید میکند که باید به فکر ارتقاء و تقویت برنامهسازی کودکان باشیم.
او وجود شورای کودک و نوجوان در معاونت سیما را ضروری دانست و گفت: مدیران شبکههای کودک و امید و رئیس مرکز پویانمایی صبا باید کارهای مشترک منجر به همافزایی را در دستور کار قرار دهند.
معاون سیما درباره استفاده بهینه از فرصت شبکههای اجتماعی و فضای مجازی هم اظهار داشت: تقویت و حضور مؤثر در فضای مجازی به راهکار مدون نیاز دارد و برای امتداد پیام در این فضا باید برنامهریزی دقیقتری به عمل آید.
او همچنین به افزایش تولیدات مرکز پویانمایی صبا تأکید کرد که آثار تولید شده توسط این مرکز باید در ساعات طلایی این شبکه، روی آنتن برود و سهم تولیدات آن بیشتر در معرض دید عموم قرار گیرد.
شاه آبادی پیشنهادی هم برای تقویت بخش سینمایی پویانمایی (انیمیشن) داشت؛ او گفت: حوزه تولیدات فرهنگی کشورمان عملکرد چندان خوبی در زمینه تولید پویانمایی سینمایی نداشته است. با توجه به امکانات سازمان صداوسیما، امکان حمایت بیشتری از این تولیدات توسط رسانه ملی وجود دارد و ما میتوانیم ذائقهسازی کنیم و در یک بازه زمانی چند ساله به تولیدات با کیفیت پویانمایی سینمایی برسیم.
چند نکته برای توجه به کودک و نوجوان/ آیا مشکل با شورا حل میشود؟
تشکیل شورا و همافزایی از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ رشد، تقویت و بالا رفتن کیفیت برنامهها و سریالهای تلویزیون به بازگشت اعتماد خانوادهها به مدیوم نمایش کمک میکند. چرا که امروز فضایمجازی و کمپانیهای مختلف انیمیشنسازی در تلاشند ذهن و فکرِ این کودک را از آنِ خود کنند؛ برخی اوقات تلویزیون هم همان انیمیشنها را بدونِ توجه به تفاوت آن مفاهیم با مفاهیم سبک زندگی ایرانی- اسلامی ما روی آنتن میبرد.
بالا رفتن میزان تولیدات مرکز صبا در اغلبِ اوقات، تلویزیون را از این اوضاع خارج کرده اما گاهی دیدنِ ایرادات و مفاهیمی که هیچ ربطی به فرهنگ و تربیت کودکان ایران اسلامی ندارد و حتی بعضاً مخاطب خردسال و کودک را دچار ابهام و تناقض میکند نیازمند اندیشهورزی بهتری در سایه همین همافزایی و تشکیل شوراهاست که معاون سیما، تشکیلش را ضروری دانسته است.
شاید یکی از نکاتی که در مقامِ اصلاح محتوا و مفاهیم لازم است در این شورا مورد بازنگری جدّی قرار بگیرد، شناخت مخاطب کودک و نوجوان است. زیرا بسیاری از برنامهسازان و فیلمسازان کودک بیشتر واژگان و سوژهها و ارتباطاتشان را برای بزرگترها مینویسند و اجرا میکنند؛ به نام کودک روی پرده و یا به قابِ سیما میآید اما بیشتر استفادهاش برای بزرگترهاست.
این ایراد راهبردی سالهاست به عدم نظارت درست بر فیلمنامهها، طرحهای برنامهسازی و حتی دوبله انیمیشنها و کارتونها وارد است. چرا که مدیران و دستاندرکاران امر آنهایی نیستند که کودک و نیازهایش را به خوبی بشناسند.
در کنار کودک، بیشترِ انتقاد کارشناسان به خلأ اساسی برنامهسازی برای نوجوانان است که اصلاً بسیاری این قشر را عضو فراموششده تلویزیون میدانند. این در حالی است که بیشترین آسیب رسانهای و نفوذ شبکههای آلوده ماهوارهای به نوجوانان وارد میشود. اما کنار پرداختهای هرچند کموبیش برای کودکان خبر آنچنانی از سهم رسانهای مناسب و جذاب نوجوانانه نیست.
به نظر میرسد بایستی در این شورا، رویِ ذائقهسنجی و مخاطبشناسی کار شود؛ مشکلِ بسیاری از مدیران و برنامهسازان در همین شناخت و اشراف روی مخاطب است. بهتعبیر مدیران سابق گروههای کودک و نوجوان شبکههای سیما و برخی از تهیهکنندگان با اقداماتی که تلویزیون در قبال راهاندازی شبکه امید هم داشته، انتظار میرود کارهای پرثمر و تأثیرگذار بیشتری اتفاق بیفتد.
نوجوانِ امروز همچون دهههای قبل به نوستالژی نیاز دارد که در میانِ برنامهها و فیلمهای امروز کمتر دیده میشود.
در گذشته برنامههایی مثل "نیمرخ" روی آنتن میرفت و جلوتر آمدیم "قصههای مجید" برای نوجوانان، یادگاری ماند؛ حتی از آن مسابقههای پرتحرک "مسابقه محله" آقای روشنپژوه هم دیگر خبری نیست.
بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند در کنارِ مسابقههای کپی شدهی تلویزیون که کمتر تحرک دارند، برای کودکان و خصوصاً نوجوانان نیاز به برنامههای با تحرک احساس میشود.
بنابراین از این شورا و تصمیماتی که برای حوزه کودک و نوجوان گرفته میشود باید چنین خروجی بیرون بیاید که دیگر نوجوان خودش را عضو فراموش شده تلویزیون نداند و کاراکترهای محبوب و دغدغهمند کودکان، با خودشان نگویند که کودک اولویت صداوسیما نیست.
انتهای پیام/