«نعمت احمدی»، حقوقدان، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، در رابطه با تماس اخیر رییس دستگاه قضا با برخی فعالان سیاسی برای نظرخواهی گفت: از من نظرخواهی کردند و من نظراتم را منعکس کردم و فورا جواب دادند و این فصل جدیدی در کار ریاست قوه است ما تا به حال چنین بابی نداشتیم. نامه سرگشاده طولانی به آقای شاهرودی نوشته بودم که واکنشی نشان دادند و گفتند چرا این نامه را نوشتید ولی عمل نکردند برای آقای آملی لاریجانی سه چهار نامه نوشتم دریغ از اینکه بگویند درد تو چیست ولی ایشان نیامده واکنش نشان دادند.

او افزود: اولین پیشنهاد من به ایشان این است که کارگروهی متشکل از منتقدین تشکیل بدهند کسانی که تا به حال صدای آنها شنیده نمی شد و حالا آنها را دیده اند ولی هنوز صدای آنها شنیده نشده است. امثال من کسانی بودیم که روسای سابق نه ما را می دیدند و نه صدای ما را می شنیدند.

احمدی تاکید کرد: آقای اژه ای فعلا صدای ما را شنیده و خواسته ما نظرات، انتقادات، اصلاحات و تغییرات خود را منعکس کنیم. ما توقع داریم ایشان ما را ببیند و این توقع ملاقات نیست. به نظر من باید کارگروهی تشکیل بدهند که متشکل از منتقدین و فعالین باشد و ساختار کلی دادگستری و اشکالات و نکات مثبت تشریح شود و بگویند که اگر با همین کیفیت ادامه پیدا کند به کجا می رسد. من در نامه ای که به ایشان نوشتم به این موارد اشاره کرده ام البته من متن نامه را برملا نمی کنم چون تشخیص من این است که ایشان می خواست، نظرات به شخص ایشان منعکس شود.

این حقوقدان خاطرنشان کرد: اگر این کارگروه تشکیل نشود خروجی این نظرات را نخواهیم داشت باید سوال شود چرا بعد از چهل و چند سال هنوز دادگاه انقلاب داریم؟! چرا ما هر روز یک مجتمع درست می کنیم؟ مجتمع جرایم کارکنان دولت یا مجتمع مفاسد اقتصادی یا دعاوی تجاری و بازرگانی! قانون قضایی چنین اجازه ای نداده است و تنها یک مجتمع دادسرا را به رسمیت می شناسد و اینکه چرا نظارت رییس محترم قوه قضاییه بر اجرای صحیح قوانین نادیده گرفته شده است؟ او زمانی می تواند نظارت داشته باشد که به نوعی آرا را مورد بررسی توسط زیر مجموعه خود قرار بدهد چون شخصا نمی تواند این همه پرونده را ببیند.

او در پایان گفت: در دنیا محاکم درجه بندی شده است یعنی محاکم به سطحی از خواسته ها رسیدگی می کنند ما هم دادگاه عمومی داریم یعنی هر خواسته و هر مطلبی که در دادگستری مطرح بشود به دادگاه عمومی می رود. ما در کشور درجه بندی محاکم نداریم و کسی که چند سال در دادگاهی در سطح پایین تر کار می کرد، آن قاضی بعد از خبره شدن به دیوان عالی کشور می رفت اما در حال حاضر قاضی های 80 و 90 ساله در دیوان عالی کشور داریم که کمترین تجربه های قضایی و قضاوتی را دارند و دیوان عالی کشور را اداره می کنند. باید پنجره ای که رو به مردم گشوده اند یعنی پنجره ای که با من منتقد باز شده بازتر شود و به یک اتاق فکر تبدیل شود و نظریات اتاق فکر را بگیرند و اگر درست بود زمینه در تغییرات و اصلاحاتی که مد نظر آنها است، پیاده شود. 7