به گزارش برنا و به نقل از فدرال نیوز نت‌ورک، همه در خیابان، سر چارلز را می‌شناسند؛ مردی لاغر با ساکسیفون، عینک آفتابی و کلاه نمدی که لبخندی درشت روی صورتش دارد. او یک نوازنده دوره گرد ۶۳ ساله است که مدتی است با پایان شور شبانه خیابان‌ها به یک متل مجلل می‌رود و سر روی بالشی تمیز می‌گذارد.
چارلز آدامز سه ماه گذشته را در متلی که با هزینه فدرال و با هدف جلوگیری از شیوع بیشتر کووید-۱۹ از طریق اسکان بی‌خانمان‌ها تامین شده سپری کرده اما همزمان با رونق دوباره گردشگری و بازگشایی هتل‌ها، او و ده‌ها هزار نفر از افراد بی‌خانمان در سراسر کشور آمریکا مجبور به ترک متل‌ها می‌شوند.
چندین شهر نیز، مانند نیواورلئان، ماه‌ها قبل و به دنبال کمبود منابع مالی برنامه‌های اسکان خود را به پایان رساندند. علاوه بر این، عدم وجود تعداد کافی تخت در پناهگاه‌ها نیز باعث بازگشت بسیاری از این افراد به خیابان‌ها خواهد شد. مددکاران اجتماعی تعدادی تجهیزات اقامت موقت را به برخی افراد بی‌خانمان ارائه می‌دهند اما کافی نیست.
شهرهای مختلف برای تأمین بودجه اقامت افراد بی‌خانمان از منابع گوناگون فدرال استفاده می‌کردند. آژانس مدیریت اضطراری فدرال بودجه خود را تا سه ماه دیگر تمدید کرده اما روند تأیید آن زمان‌بر خواهد بود. همچنین منابع فدرال دیگری از وزارت مسکن نیز تامین شده که تنظیم برنامه‌های مربوط به آن با تاخیر رخ خواهد داد.
مقامات شهری و گروه‌های مردمی در تلاشند تا مسکن بی‌خانمان‌هایی را که از هتل خارج می‌شوند تأمین کنند، اما این اقدام با چالش‌های متعددی از جمله اسناد هویتی و منابع مالی روبروست.
دیوید مورن، یکی از ۱۳۰ بی‌خانمان ساکن در متل از اینکه می‌تواند غذای گرم، دوش و ملحفه‌های تمیز داشته باشد ابراز رضایت کرد اما این افراد مجبور به ترک متل و اقامت در چادرهای موقت هستند.
مورن درباره پناهگاه‌ها گفت: «من آن‌ها را دوست ندارم، افراد پلید، سارقان، فروشندگان مواد مخدر و معتادان زیادی در آن‌ها رفت‌و آمد دارند و من نمی‌خواهم در کنار چنین افرادی باشم اما جای دیگری هم برای رفتن ندارم.»
این یک تصویر استرس‌زا است که بسیاری از آمریکایی‌های بی‌خانمان که اغلب برای اولین بار در طول سال‌های گذشته و به دلیل شیوع کرونا یک آدرس ثابت پیدا کرده‌اند، با آن روبرو هستند.
به دلیل واکسیناسیون گسترده در آمریکا و رفع محدودیت‌ها اکنون هتل‌ها پر از گردشگر شده‌اند؛ شهر نیویورک تقریباً ۹۰۰۰ فرد بی‌خانمان را از هتل‌ها خارج کرده و به پناهگاه برگردانده است.
برخی ایالت‌ها بودجه فدرال خود را صرف خرید مراکز مسکونی دائمی کردند با این حال اکنون تعداد زیادی از افراد بی خانمان که در طول همه‌گیری نیز افزایش داشتند مجبور به بازگشت به خیابان هستند.
ایوی لگراند، یکی از بی‌خانمان‌ها، گفت: «سال گذشته مثل یک موهبت بود؛ حالا مجبور به برگشتن به خیابان هستیم، آنجا مثل جهنم است...»