دلایل دورشدن زنان و جوانان از حزب حاکم ترکیه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، رقابت احزاب سیاسی ترکیه روز به روز بیشتر و گسترده تر شده و با آن که زمان زیادی تا برگزاری انتخابات باقی مانده است، اما مخالفین به طور مداوم در حال استمزاج و گرفتن نبض مردم هستند تا بدانند آیا زمان کنارزدن حزب عدالت و توسعه از قدرت، فرا رسیده است یا خیر.

بازار نظرسنجی ها نیز در این میان گرم تر شده و اغلب نظرسنجی های میدانی، حاکی از آن است که حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان، بخش قابل توجهی از هواداران خود را از دست داده و حتی با همراهی دولت باغچلی رهبر حزب حرکت ملی نیز، نمی تواند در انتخابات پیش رو، یک بار دیگر ائتلاف جمهور را به قدرت برساند.

تحلیل گران سیاسی معتقدند که بر اساس شواهد میدانی و اجتماعی، بخش قابل توجهی از زنان و جوانان ترکیه از حزب عدالت و توسعه فاصله گرفته اند و این مساله، در انتخابات آتی برای اردوغان و یاران او، دردسرساز خواهد شد.

اردوغان به پای خود شلیک کرد

بر اساس تازه ترین نظرسنجی های میدانی در ترکیه، مرال آکشنر رهبر حزب خوب، رفته رفته در قامت یک رهبر قدرتمند ظاهر شده و محبوبیت فراوانی به دست آورده است. او بی محابا به اردوغان می تازد و وعده داده در صورت رسیدن به قدرت، در گام نخست، نظام سیاسی اجرایی ریاستی را منحل کند و یک بار دیگر نظام پارلمانی را به ترکیه بازگرداند.

آکشنر در سخنرانی دیروز خود در مورد اقدامات اردوغان گفت:«خروج ترکیه از قرارداد استانبول، یک خطای استراتژیک است و اردوغان با این اقدام، به پای خود شلیک کرد. او نشان داد که حزب حاکم، هیچ توجهی به حقوق زنان و دختران ما ندارد و با خشونت علیه زنان، مشکل و مخالفتی ندارد».

قرارداد استانبول، سندی برای مقابله با خشونت علیه زنان و کودکان و حفظ حقوق زنان بود که از سوی شورای اتحادیه اروپا و در شهر استانبول منعقد شد. اما حالا، اردوغان تحت فشار محافظه کاران، از این قرارداد خارج شده و این در حالی است که پیش تر، حتی دختران خود او، از قرارداد استانبول حمایت کرده و آن را یک سند لازم و حیاتی برای حفظ حقوق زنان، کودکان و خانواده می دانستند.

«انجمن زنان و دموکراسی» (KADEM)که به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای مدنی زنان محافظه کار ترکیه شناخته می شود و پست معاونت آن در اختیار سمیه اردوغان (همسر سلجوق بیرقدار) است، قبلاً از قرارداد استانبول، حمایت کرده بود.

پایبندی به مفاد قرارداد استانبول از این نظر مهم است که خشونت علیه زنان، ضرب و شتم و قتل زنان، در ترکیه یک پدیده اجتماعی – فرهنگی سیاه و فراگیر است.

به باور تحلیل گران، از این به بعد، بسیاری از زنان و دختران هوادار آکپارتی، به این دو دلیل از این حزب فاصله می گیرند:

1.خروج از قرارداد استانبول، آنان را نومید و دلشکسته کرد.

2.استخدام و به کارگیری زنان و دختران محجبه در بسیاری از وزارتخانه ها و ادارات و نهادهای حکومتی، به یک رانت هدفمند تبدیل شده که شامل تمام خانواده ها نمی شود و فقط طبقه متنفذ نزدیک به آکپارتی می توانند چنین امتیازاتی به دست آورند.

تبعیض  و بیکاری، عوامل فاصله گرفتن جوانان

ابراهیم اوسلو از کارشناسان حوزه ارتباطات سیاسی و از نخبگان نظرسنجی های میدانی، معتقد است که بین جوانان هوادار آکپارتی و سران این حزب، یک فاصله و شکاف جدی به وجود آمده است.

اوسلو در مصاحبه با روزنامه قرار اعلام کرده «آکپارتی، به طرز مشهود و قابل توجهی، با نسل جدید جوانان ترکیه بیگانه است و با مبانی فکری، نیازهای فرهنگی و تحصیلی و نگرش آنان به آینده، بیگانه است. جامعه ترکیه، تغییر و تحولات مهمی را در این چند سال پشت سر گذاشته است. نه تنها ترکیه، همه جهان تغییر کرده و احزاب و دولت هایی که نتوانند ماهیت تحولات فعلی را درک کنند، نمی توانند ارتباط دقیق و روشنی با جوانان برقرار کنند».

وی در ادامه در مورد نگرش جوانان ترکیه گفته است:«حزب حاکم، در حال حاضر، پیام جذاب خاصی برای ترکیه ندارد و نسل جدید، ایده آل ها و خواسته های خود را در خطابه های آکپارتی نمی بیند. حزب اردوغان، الان، نهایتاً برای شهروندان بالای 35 سال پیام دارد و برای نسلی که دارای سبک زندگی متفاوت و مسائل فرهنگی مرتبط با فضای مجازی و شبکه های اجتماعی است، محتوای خاصی ندارد».

کارشناسان سیاسی بر این باورند که افزایش مهاجرت جوانان ترکیه به اروپا، عدم تطبیق خروجی دانشگاه ها با شرایط حاکم بر بازار کار و استخدام، ابهام در مورد آینده و تامین نیازهای اقتصادی و تبعیض حاکم بر نگرش استخدامی نهادهای دولتی، جوانان را از حزب اردوغان، دور کرده است.

فاصله گرفتن زنان و جوانان محافظه کار از اردوغان و حزب او در شرایطی به وقوع پیوسته که در جبهه مقابل، یعنی در ائتلاف گسترده ای که علیه اردوغان – باغچلی شکل گرفته، چنین رویکردهایی مشاهده می شود:

کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق، اغلب سخنرانی های خود را خطاب به جوانان آغاز می کند و در مورد وضعیت شغلی و تحصیلی و آینده آنان ابراز نگرانی کرده و از دولت می خواهد حوزه های آزادی فردی جوانان را محدود نکند. او همچنین علاوه بر زنان فعال سیاسی و فرهنگی، نشست های بسیار به صورت حضوری و آنلاین با زنان خانه دار نیز برگزار کرده است.

مرال آکشنر رهبر حزب خوب و شریک کلیچدار اوغلو در ائتلاف ملت، میانه خوبی با زنان و به ویژه زنان خانه دار دارد و به طور مداوم در مورد وضعیت آشپزخانه و سفره خانواده ها صحبت می کند.

حزب دموکراتیک خلق ها به عنوان نهاد اقماری پ.ک.ک، بیشترین میزان پست های سیاسی را به زنان سپرده و بالاترین میزان درصد نمایندگان زن نیز از آنِ این حزب است.

حزب سعادت به رهبری کاراملا اوغلو و حزب آینده به رهبری داود اوغلو، توفیق چندانی در جلب توجه زنان و جوانان ندارند اما حزب جهش و دموکراسی به رهبری علی باباجان، از منظر جذب جوانان، توفیق بیشتری دارد. حزب حرکت ملی به رهبری دولت باغچلی نیز، صرفاً از توان جذب جوانان ملی گرای تند و تشدید عواطف ملی گرایانه برخوردار است.

در پایان باید گفت، حزب عدالت و توسعه در 20 سال اخیر که در صحنه سیاسی و اجرایی ترکیه، به طور یک قبضه و یک کاسه، قدرت را در اختیار داشته، مانند بسیاری دیگر از احزاب و جنبش های سیاسی، رفته رفته قدم در مسیر فرود و فترت گذاشته و اگر سران این حزب، برای جذب آرای زنان و جوانان، راهکارهای معقول و قابل اجرا پیدا نکنند، قدرت به دست مخالفین اردوغان خواهد افتاد.