به گزارش منیبان؛ به نقل از آسوشیتدپرس، نتایج این بررسی همچنین حاکی است که بخشی از این تسلیحات در صحنه های جرایم خشن مورد استفاده قرار گرفته اند.
سوابق به دست آمده از ارتش، تفنگداران دریایی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می شود، مشخص می کند که تپانچه، مسلسل، تپانچه ساچمه ای و تفنگ های خودکار از جنگ افزارها، انبارهای عرضه سلاح، کشتی های جنگی نیروی دریایی و بخش های دیگر ناپدید شده است.
این تسلیحات جنگی به دلیل مشکل امنیتی که تاکنون گزارش نشده، از جمله به خواب رفتن نظامیان و سیستم تجسسی ثبت نشده، مفقود شده است.
در یک مورد، مقام های آمریکایی یک مورد سرقت سلاح از ارتش آمریکا از کارولینای شمالی را به چهار مورد تیراندازی در نیویورک ربط دادند. یک مورد سلاح مسروقه دیگر ارتش آمریکا نیز در جریان یک سرقت خیابانی در بوستون مورد استفاده قرار گرفت.
اگرچه تمرکز تحقیقات آسوشیتدپرس بر سلاح گرم معطوف بوده، مواد منفجره ارتش آمریکا شامل نارنجک هایی که در نهایت سر از آتلانتا درآورد، نیز سرقت یا مفقود شده است.
پنتاگون قبلا گزارش های سالانه درمورد تسلیحات مسروقه را با کنگره به اشتراک می گذاشت، اما این الزام سال ها پیش پایان یافت و حسابخواهی عمومی نیز مورد اغفال قرار گرفت.
در این میان، نیروی هوایی و ارتش آمریکا نتوانستند رقم دقیق تسلیحات مسروقه و ناپدیده از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ را در اختیار خبرگزاری آسوشیتدپرس قرار دهند.
از اینرو این خبرگزاری با بررسی سوابق شامل صدها پرونده جنایی نظامی و داده های ثبت شده از اسلحه های سبک و همچنین تحلیل نظامی داخلی، پایگاه داده هایش را ایجاد کرد.
آسوشیتدپرس در محاسباتش هرجا ممکن بود مواردی از مفقود شدن سلاح گرم در میدان نبرد را حذف می کرد که در جریان حوادثی چون سقوط هواپیما یا حوادث مشابه که سرنوشت تسلیحات نامشخص است، حاصل شده بود.
از ابتدای این بررسی در حدود ۱۰ سال پیش، سرویس های مسلح نسبت به اشتراک اطلاعات تمایلی نشان نداده اند.
طی سال ها، ارتش از انتشار اطلاعات جلوگیری می کرد و نیروی هوایی برخلاف بخش های دیگر، ابدا هیچ گونه اطلاعاتی منتشر نکرد.
تسلیحات نظامی به طور ویژه در مقابل افراد فاسدی که مسئولیت محافظت از آن را برعهده دارند، آسیب پذیرند. آنها می دانند که چطور از نقاط ضعف موجود در زرادخانه ها یا زنجیره های تامین سلاح ارتش بهره برداری کنند.
براساس این گزارش، سرقت یا ناپدید شدن سلاح اغلب بیش از آنچه ارتش علنا مورد اذعان قرار دهد، اتفاق می افتد.
به گفته مقام های ارشد بخش تفنگداران دریایی و وزارت دفاع آمریکا، مسئولیت خواهی در زمینه سلاح از اولویت بالایی برخوردار است. مقام های مزبور در عین حال تاکید کردند که ناپدید شدن تسلیحات، یک مشکل گسترده به شمار نمی رود.
مسئولیت خواهی در زمینه سلاح بخشی از فرآیند معمول ارتش است. فرض بر این است که هر روز از تسلیحات کنترل به عمل می آید.
در نبود الزام معمول در زمینه گزارش دهی، پنتاگون مسئول اطلاع رسانی به کنگره درمورد حوادث قابل توجه در زمینه ناپدید شدن سلاح است. این مساله دستکم از سال ۲۰۱۷ اجرا نشده است.
تفنگ های مسروقه ارتش به باندهای خیابانی فروخته شده، به دست جنایتکاران افتاده و در جنایت های خشن مورد استفاده قرار گرفته است.
آسوشیتدپرس هشت مورد مشابه را مورد ارزیابی قرار داد که در پنج مورد تسلیحات مسروقه ارتش در تیراندازی به غیرنظامیان و دیگر جرایم خشونت بار مورد استفاده قرار گرفته و مابقی به دست جنایتکاران افتاده است.
در همین حال، محدودیت های فدرال در زمینه به اشتراک گذاشتن اطلاعات مربوط به سلاح گرم به مثابه آن است که مواردی از سرقت یا ناپدید شدن سلاح از قلم افتاده است.