خبرگزاری میزان - عبدالناصر همتی شامگاه دوشنبه در برنامه «دستخط» حاضر شد و به پرسش های انتخاباتی مطرح شده در این برنامه تلویزیونی پاسخ گفت.
من همیشه در مقاطع حساس پا به میدان اجرایی می‌گذارم. اگر به یاد داشته باشید در بانک مرکزی هم موقعی وارد شدم که شرایط بسیار حساس و خطیر شده بود.
هم اکنون شرایط جامعه ما و وضعیت معیشتی جامعه، روند متغیر‌های اقتصادی در مسیری است که نیاز است حتماً به طور جدی با یک بینش اقتصادی وارد شویم و این مسائل را متوقف کنیم. ما مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی بسیار زیادی داریم که باید بدان برسیم.
در مورد روابط بین‌الملل و روابط خارجی مسائل مهمی داریم که برای آنها ایده دارم و اعتقاداتی دارم که می‌توان خیلی از مسائل را حل کرد.
معتقدم مهمترین مسئله مردم اقتصاد است و من در خودم این توانائی را می‌بینم که بتوانم برای مردم عزیزمان کاری بکنم. مردم در سختی هستند، مردم تحت فشار هستند.
عوامل مختلفی این وضعیت را به وجود آورده است، به نظر من قابل حل است و مردم ما واقعاً مردم بسیار خوبی هستند،
اختیارات رئیس جمهور کافی است. به نظر من، اگر بر اساس قانون اساسی کار کنیم اختیارات رئیس جمهور کافی است. اگر بخواهیم قانون اساسی را نقض کنیم رئیس جمهور در اجرای اختیاراتش با گرفتاری مواجه می‌شود.
به نظر من این عین همان بحث میدان و دیپلماسی است که مطرح می‌کنند. من می‌گویم میدان و دیپلماسی هر دو باید باشند و هر دو باید در جهت توسعه اقتصادی کشور باشند و نهایتاً در جیب مردم برود.
من معتقد به درون‌زایی و برون‌نگری هستم. باید برون نگری را داشته باشید والا در یک فضای بسته و انزوا کشور توسعه پیدا نمی‌کند. اگر فکر می‌کنید بدون ارتباط با خارج و بدون تعامل با دنیا بتوانیم توسعه اقتصادی و رشد مداوم اقتصادی داشته باشیم این اشتباه است.
ما نیاز به تکنولوژی داریم، ما نیاز به سرمایه جهانی و بین المللی داریم، ما نیاز به فاینانس داریم. همه این‌ها نیازمند یک تعامل جدی با خارج از کشور است، اما این به معنای این نیست که از داخل کشور، امکانات و توانائی‌های ملی غفلت کنیم، حتماً تولید داخلی را در اولویت قرار می‌دهیم.
سهم تحریم‌ها بالای ۵۰ درصد است. برخی افراد دانسته یا نادانسته تلاش می‌کنند نقش تحریم را کم اهمیت نشان دهند. این واقعاً جفا به مردم است؛ تحریم موجب انزوای اقتصادی ما شده است.
تحریم‌ها در شان ملت ایران نیست. حداقل ۸۰-۷۰ میلیارد دلار حجم تجارت خارجی ما در سال است. چرا باید ۲۰ درصد هزینه اضافه بابت تحریم و نبودن در FATF بپردازیم؟
این هزینه را پرداخت می‌کنیم و دو درصد ۸۰ میلیارد دلار حدود ۱۶ میلیارد دلار سالانه هزینه تحریم پرداخت می‌کنیم، هزینه نبودن در سیستم بانکی بین المللی را پرداخت می‌کنیم. چرا باید این را پرداخت کنیم؟ چرا باید ملت ایران این هزینه را پرداخت کند؟
ضعف مدیریت را هم قبول دارم. در خیلی از بخش‌ها مشکلات جدی در مدیریت داشتیم. کارآمدی ما به حداقل رسیده است.
تولیدکننده ما مشکلات جدی دارد. آن قدر مقررات دست و پاگیر برای دادن مجوز و شروع فعالیت اقتصادی داریم، آنقدر مقررات دست و پاگیر برای روند کسب درآمد از بیمه، مالیات، بانک و هر جای دیگر داریم، هر جایی را بگویید مزاحمت‌هایی برای تولیدکننده‌ها ایجاد می‌کنند یا در صادرات یا در گمرکات، چه در صادر کردن و چه در وارد کردن، آنقدر مقررات ایذایی داریم که به نظر من این‌ها را می‌توان جزو خودتحریمی گذاشت.
من معتقد هستم فضای کسب و کار ما خیلی بهتر از این می‌تواند باشد. این دست ماست. فضای کسب و کار در ایران جزء رده‌های خیلی پائین نسبت به دنیاست.
دولت باید کالای عمومی فراهم کند، نه خودش کالا تولید کند. من همیشه گفته‌ام دولت نباید خودش را درگیر دانه مرغ و واردات لاستیک و روغن و توزیع روغن کند؛ این‌ها مصادیق خودتحریمی است. اگر این‌ها را به مردم و بخش خصوصی بدهیم و خودمان نظارت درست کنیم به نظر من این بخشی از خودتحریمی را رفع می‌کند.
مهمترین نیاز جوان شغل است، چون شغل پایه ازدواج، زندگی و تشکیل خانواده است و اگر این کار را نکنید امنیت روانی جامعه بهم می‌خورد.
الان واقعاً امنیت روانی جامعه ما دچار مشکل شده است. الان خیلی از این اتفاقات و جرم‌ها و جنایت‌هایی که در جامعه وجود دارد را ریشه‌یابی کنید به این برمی‌گردد که امنیت شغلی ندارند، یا شغل ثابتی یا درآمد ثابتی ندارند.
اگر بخواهیم اشتغال ایجاد شود، باید سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی را افزایش دهیم. تولید اگر راه نیفتد اشتغال ایجاد نمی‌شود. در تولید، لازمه کار این است که موانعی که منجر به رشد تولید می‌شود را برداریم، باید به کارگاه‌های کوچک و متوسط اهمیت بدهیم.
۵۵ درصد ارزش افزوده ما در بخش خدمات است. باید کاری کنیم که بخش خدمات ما بخصوص بر اساس روند جدید و بر اساس شکل جدید که بیشتر در فضای مجازی و با استفاده از نرم افزار‌ها شکل می‌گیرد، استارت آپ‌ها و فین تک ها، فعالیت‌های تجاری از طریق بستر‌های فضای مجازی به اینستاگرام، تلگرام و بقیه بسترها؛ باید کاری کنیم که مردم در این زمینه راحت بتوانند وارد فضای فعالیت‌های خدماتی شوند.
مشکل اساسی جوانان ما مسکن است. ما به طور جدی باید ساخت مسکن را در کشور که متاسفانه در چند سال گذشته کوتاهی شد، شروع کنیم. حداقل باید سالی ۶۰۰ هزار واحد مسکونی بسازیم.
یکی از کار‌های مهمی که می‌توان انجام داد این است که شهرداری‌ها مسکن بسازند و به صورت اجاره در اختیار جوانان قرار دهند. در خیلی از کشور‌های دنیا این به عنوان رسم کمک به جوانان وجود دارد.
ساختن مسکن‌های استیجاری از طرف دولت و شهرداری یکی از کار‌هایی است که به صورت جدی برای پیشبرد رفع مشکل جوانان در ازدواج در برنامه خود خواهم داشت.
تحریم عامل اصلی همه مشکلات است. پدر کشور را درآورده است. ۱۰ سال است که درگیر این تحریم هستیم. از زمان دولت آقای دکتر احمدی نژاد این تحریم برقرار شد و نوسانات در کشور ایجاد شد. همه مشکلات اقتصادی ما عمده در این ۱۰ تا ۱۲ سال اتفاق افتاده است. از سال ۹۰ تاکنون بوده است. چرا این اتفاق افتاده است؟ ما که داشتیم زندگی می‌کردیم.
مهمترین هدفگیری‌ام اشتغال و رسیدگی به وضعیت جوانان و معیشت طبقات پائین به خصوص سه دهک پائین جامعه است که زیر فشار‌های اقتصادی له می‌شوند.
فضای حقیقی را باید درست کرد. قبل از اینکه فضای مجازی را درست کنیم باید فضای حقیقی را درست کنیم. تعامل را در جامعه راه بیندازیم. بگوییم مشکلات جوانان چیست، چرا جوانان می‌خواهند به خارج از کشور بروند.
کسانی که مستحق نیستند نباید یارانه دریافت کنند؛ اصلاً معنا ندارد. الان باید متمرکز روی دهک‌های پائین جامعه شویم. شک در این نکنید که من این را اصلاح خواهم کرد.
باید بخشی را مستقیم پرداخت کرد، من اعتقاد به پرداخت نقدی یارانه دارم. اینکه روش‌های غیرمستقیم باشد، ممکن است به دست افراد نرسد. الان در مضیقه هستند.
حداقل با ۴۰-۳۰ خانم‌های سرپرست خانوار در حاشیه شهر تهران صحبت کرده‌ام، شما بگویید درآمد آن در ماه چقدر است شب خوابتان نمی‌برد. من در دولت گزارش دادم و گفتم خصوصی جمعه رفته بودم و این افراد را ملاقات کردم، خواهشاً فکری برای این افراد بکنید. این طور مسائل را مطرح می‌کنیم و همه می‌گویند خیلی بد است و دو روز دیگر همه فراموش می‌کنند.
مسکن هم به عنوان یک دارایی برای حفظ ارزش پول خود مردم سرمایه گذاری می‌کنند. واقعیت این است ما در مسکن ناموفق بوده‌ایم. در طول چند سال گذشته به طور جدی کمبود‌های مسکن تامین نشد. این به طور جدی در برنامه دولت وجود دارد که حداقل باید ۶۰۰ هزار واحد ساخته شود که به عنوان طرح مسکن ملی است.
به عنوان فرد مستقل وارد عرصه انتخابات شدم. در صحبت‌ها بیان کردم به عنوان صدای سوم در صحنه آمدم و معتقد هستم که می‌توانم دولت هم اصلاح طلب و هم اصولگرا تشکیل دهم و هر دو می‌توانند در دولت من باشند و دولت تشکیل دهیم. اگر این تعامل را بتوان ایجاد کرد، انتقاد را می‌توان پذیرفت.
انتهای پیام/