کارگردان «گیج‌گاه» بر این باور است که سعی کرده فیلمی بسازد تا در تار و پود آن ادای دین به سینما وجود داشته باشد و با وجود تشابه در رویکرد این فیلم با «روزی روزگاری در هالیوود» با کارگردانی تارانتینو، هیچ تقلیدی در میان نبوده است.
تبریزی در این باره توضیح داد: «قبل از آن‌که تارانتینو فیلم را بسازد، فیلم سینمایی«گیج‌گاه» پروانه نمایش گرفت. فیلمنامه این فیلم هم حدود شش سال پیش در خانه سینما به ثبت رسیده است. به همین دلیل کار من اصلا تقلیدی از کار آقای تارانتینو نبود.»
او افزود: «علاوه بر این‌که فیلمنامه «گیج‌گاه»، زودتر از «روزی روزگاری در هالیوود» نوشته شده است، از لحاظ مفهومی هم بسیار با فیلم تارانتینو فاصله دارد.»
این کارگردان در ادامه گفت: «اگر نگاه کنید، قصه اصلی «گیج‌گاه» به سینما ارتباطی ندارد، اما این ارتباط و اثرپذیری در تار و پود قصه دیده می‌شود و عاشقانِ سینمای دهه هفتاد بارها به من گفته‌اند که «گیج‌گاه» از دل همان سینما است.»