ایسنا/ براساس آخرین خبرهای منتشر شده، 60 درصد از هتل های شهر مشهد تعطیل مطلق شده اند.
امیر سزاوار، وضعیت هتل های شهر مشهد را اسفناک خواند و اظهار کرد: گردشگری در مشهد کاملا به گردشگری زیارتی وابسته است. در نتیجه، در دوران کرونا با رکود گردشگری زیارتی، ضربه بزرگی به صنعت هتلداری استان خراسان رضوی و شهر مشهد وارد شد.
او افزود: هتل هایی که هنوز تعطیل نشده اند، هیچ سودآوری ندارند و صرفا بدلیل تامین نیازهای محدود به اقامتگاه، فعالیت هایشان را متوقف نکرده اند. باز بودن هتل ها هزینه های جاری مشخص و عمدتا سنگینی دارد، این هزینه ها در صورتی که ضریب اشغال هتل ها حداقل 50 درصد باشد و نرخ های مصوب از مسافران دریافت شود، تامین خواهد شد، در چنین شرایطی فقط از پس هزینه های جاری برمی آییم و به سودآوری و درآمدزایی نمی رسیم. بماند که هزینه استهلاک و به اصطلاح خواب سرمایه ای را که در هتل های بی رونق متوقف شده است، در نظر نگرفته ام.
او فعالیت اقامتگاه های دولتی را معضل دانست و گفت: بسیاری از هتل ها و مراکز اقامتی در کشور و از جمله در استان خراسان رضوی و شهر مشهد در اختیار بخش خصوصی نیست. از ارگان های نظامی و انتظامی گرفته تا نیمه دولتی هایی مانند بیمه و تامین اجتماعی و دادگستری اقامتگاه دارند. در چنین شرایطی چه جایی برای فعالیت بخش خصوصی می ماند؟ ضمن اینکه آن ارگان و سازمان ها هم هیچ کدام موفق نبودند و سودآوری نداشتند، یعنی نه خودشان در درآمدزایی موفق شده اند و نه فضا و بازار را در اختیار بخش خصوصی که باید موتور محرک صنعت گردشگری باشد، قرار داده اند.
رئیس جامعه حرفه ای هتلداران خراسان رضوی اظهار کرد: نمی دانم آقای رئیس جمهور از چه منظری به صنعت گردشگری نگاه می کنند که از عملکرد دولت در این بخش ابراز رضایت کرده اند؟ کاش می دانستیم ایشان چه چیزی را به عنوان موفقیت مدنظر دارند. زمانی می توانیم در مورد این عملکرد اینطور قاطعانه سخن بگوییم که آمارهای دقیق آن هم آماری که حاصل کار کارشناسی گروه هایی بیرون از بدنه دولت باشد، موفقیت در بخش گردشگری را تایید کند. در یک سال و چند ماه گذشته که کشور با معضل کرونا روبه رو بود، دولت چه کمکی به خسارت دیدگان این صنعت کرد؟ آیا بسته های حمایتی را باید ملاک قرار دهیم؟ همان بسته هایی که خیلی از آنها اصلا اجرا نشد و آنهایی هم که اجرا شد، راه به جایی نبرد؟
او ادامه داد: گاهی می بینم که در جراید و رسانه ها گفته می شود باید راهکارهایی برای بازگشتن صنعت گردشگری به قبل از شیوع کرونا داشته باشیم. پرسش من این است آیا اوضاع صنعت گردشگری قبل از شیوع کرونا مطلوب بود؟ آیا قبل از شروع کرونا گردشگری ایران با کشورهای دیگر از جمله کشورهای منطقه مانند ترکیه و ... قابل قیاس بود؟!
سزاوار در بیان مهمترین موضوعی که دولت آینده در بخش گردشگری باید به آن توجه داشته باشد، گفت: در دهه های گذشته تجربه نشان داد که دولت در هر بخشی که سعی کرد خودش امور را در دست بگیرد و متصدی اجرای طرح های توسعه باشد، شکست خورده است. بنابراین، اولین کار باید این باشد که تصدی گری دولت در بخش گردشگری حذف شود. تصدی گری دولت در بخش گردشگری نه تنها کاری از پیش نمی برد، بلکه مانع از پیشرفت این صنعت می شود، کما اینکه در تمام سالهای گذشته شاهد عدم موفقیت این صنعت در کشور بوده ایم.
