به گزارش برنا؛ برخی افراد جامعه در زمان کودکی و نوجوانی خود سابقه رفتن به کلاس‌های زبان را دارند. هرچند تعداد اندکی از افراد به‌رغم رفتن به کلاس‌های زبان و پرداخت شهریه و زمان در روند زبان آموزی موفق نمی‌شوند. این در حالی است که در مدارس هم زبان آموزی صورت می گیرد اما با توجه به حجم فراوان مطالب و زمان اندک مورد نظر برای آموزش، موفقیتی نصیب افراد نمی شود همچنین از زمان شیوع کرونا به نظر می رسد روند استقبال از کلاس‌های زبان و نحوه آموزش دانش آموزان با چالش هایی همراه باشد. آنچه در ادامه می‌خوانید نظرات مهدی شرافتی‌نژاد، مدیر توسعه و نوآوری آموزشی کانون زبان ایران در گفت و گو با خبرنگار برنا درباره نحوه زبان آموزی متقاضیان در بیش از یکسال اخیر به دلیل شرایط کرونایی است.
• نحوه استقبال فراگیران از کلاس‌های آموزش زبان در ایام کرونا چگونه بوده است؟
در ابتدای شیوع ویروس کرونا و ابلاغ محدودیت‌ها، بخش قابل توجهی از مخاطبان زبان آموزی یعنی از اواخر زمستان 98 تا اواخر بهار 99 به دو علت برای ورود به عرصه آموزش مجازی تصمیم نگرفته بودند. مورد اول عدم احساس نیاز و اعتقاد به برقراری سریع روال سابق و جاری شدن آموزش حضوری بود. علت دیگر که از اهمیت بالایی هم برخوردار بود، شناخت پایین از نحوه تعاملات یادگیری و یاددهی در فضای مجازی و ناباوری نسبت به اثربخشی این شیوه بود که برخی مراکز در این مدت با برگزاری جسورانه کلاس‌های ترم بهار به صورت برخط و ارائه بازخورد عمومی همراه با آموزش همگانی در شبکه‌های اجتماعی، موفق به ایجاد اطمینان و شناخت بهتر در مخاطبان خود شد. به نحوی که در ترم تابستان 99 شاهد حضور دو برابری زبان آموزان بودیم و پس از آن نیز در هر ترم رشد فزاینده مخاطبان ادامه داشته است.
• برخی از والدین بر این امر اذعان دارند که فرزندشان تمایلی به حضور در کلاس‌های آنلاین ندارد و نسبت به زبان آموزی بی‌رغبت شده است. در این شرایط چه نوع آموزشی برای این افراد مناسب است؟
بخشی از این عدم تمایل ناشی از همان عدم شناخت صحیح از فناوری و ضعف رسانه‌های کشور برای ایجاد فرهنگ یادگیری در فضای مجازی است. بخشی هم قطعا مربوط به ویژگی‌های شخصیتی افراد است که تعاملات واقعی و حضوری را ترجیح می‌دهند. در این زمینه همان‌طور که عرض شد تلاش‌های زیادی برای حذف احساس فاصله انجام شده و مدرسان علاوه‌بر آن دو جلسه 90 دقیقه‌ای در هفته که قبل‌تر به شکل حضوری برای هر کلاس داشتند، عملا هر روز و هر ساعت در دسترس شاگردان قرار دارند با وجود زحمت زیاد، همدلانه و دلسوزانه مطلوب‌تر شدن یادگیری و رفع ابهامات احتمالی ناشی از مجازی بودن را تا حد زیادی برطرف کرده‌اند.
• بسیاری از فراگیران به کلاس زبان می‌روند، اما در روند آموزش مناسب قرار نمی‌گیرند و بعد از گذشت مدتی آموخته‌ها را فراموش می‌کنند. برای ارتقای یادگیری زبان چه راهکارهایی می‌توان پیشنهاد داد؟
گام اول برای یک متقاضی زبان آموزی داشتن تعریف درست از هدف و شیوه یادگیری منجر به انتخاب روند مناسب می‌شود. تعیین سطح اولیه دقیق و اتخاذ روند متناسب با نیاز و منطبق با شرایط زندگی و هدف شخص، انگیزه و ماندگاری او را در سیر یادگیری بیشتر تضمین می‌کند. دانش آموزان، دانشجویان، بزرگسالان شاغل و غیرشاغل، متخصصان زمینه‌های خاص و .... با اهداف مختلف نیاز به محتوای آموزشی و مسیر یادگیری متفاوت دارند که با مشاوره درست در ابتدای کار، با انتخاب دوره آموزشی مناسب، اتخاذ رویکرد صحیح و تعیین نقطه شروع و پایان فرآیند آموزش قطعا به مشکل برنخواهند خورد. در واقع نسخه گروه‌های مختلف مخاطب باهم متفاوت است. دوره‌های مختلفی برای یک دانش آموز یا دانشجو توصیه می‌شود. برای مثال یک متقاضی مهاجرت برای تحصیل همان مسیری که یک حقوقدان برای افزایش دانش خود در حوزه تخصصی طی می‌کند یکی نیست.
• آموزش زبان در مدرسه چه مشکلی دارد که دانش آموزان را نسبت به یادگیری بی‌رغبت می‌کنند؟ برای ارتقای یادگیری زبان در مدارس چه اقداماتی باید انجام شود؟
به نظر لازم است محتوای آموزشی و نحوه نگرش معلمان زبان در مدارس مورد بررسی و به روز رسانی جدی قرار گیرد و دست اندرکاران این حوزه آموزش‌های اثربخش و نو را اخذ کنند. لازم است بتوانیم در دانش آموزان باورهای از جمله نیاز به یادگیری زبان‌های دیگر در کنار علاقمند شدن و مفید دانستن محتوای آموزشی ایجاد کنیم.
//انتهای پیام: 3