در سالهای دور افکار به سمتی حرکت می‌کرد که تنها با حضور خارجی‌ها در ایران می‌توان به نفت دست یافت اما در حال حاضر علم و تکنولوژی در این صنعت به حدی پیشرفت کرده و دانشگاه‌ها در این حوزه به حدی به خودباوری رسیده‌اند که ایران در بخش‌های حفاری و اکتشافی به خودکفایی کامل رسیده است و در اموری همچون تعیین محل‌های حفاری، شبیه‌سازی، طراحی مسیر حفاری و روش‌های بهره‌برداری به سطح قابل قبولی رسیده تا جایی که این علم قابل انتقال به سایر کشورها نیز است.
به جرات می‌توان گفت که تمام بخش‌های نفتی ایران به خودکفایی رسیده است و شرکتی همچون شرکت عملیات مدیریت اکتشافی ایران که به وزارت نفت وابسته بوده، عملیات‌های لرزه‌نگاری را انجام می‌دهد و بخش اکتشافی در حوزه نفت را تا حد زیادی از وابستگی به سایر کشورها خارج کرده است و حتی به کشورهایی همچون تاجیکستان، افغانستان و پاکستان نیز در حوزه اکتشافات نفتی کمک‌رسانی کرده و با خرید انواع تجهیزاتی همچون لرزه‌نگاری به صورت مستقل در بخش اکتشاف مشغول به فعالیت است.
علی کدخدایی در گفت‌وگو با گسترش نیوز اظهار داشت: در سالهای گذشته صنعت حفاری میادین نفتی ایران در دست خارجی‌ها بود و آن‌ها با تجهیزات و تکنولوژی ازجمله دکل، دستگاه‌های لرزه‌نگاری و دانش اکتشافی در بخش حفاری مشغول به فعالیت بودند که در حال حاضر شرایط به گونه دیگری رقم می‌خورد و شرکت‌های ایرانی مانند شرکت ملی حفاری ایران که در این حوزه وارد شدند و با خرید و اجاره کردن دکل‌های نفتی، حفاری را بر اساس آخرین تکنولوژی روز دنیا و بدون هیچ مشکلی انجام می‌دهند و در واقع انواع حفاری‌های عمودی، افقی و جهت‌دار توسط این شرکت ایرانی قابل انجام است.
وی افزود: علاوه بر شرکت ملی نفت ایران سایر شرکت‌ها همچون فلات قاره و مدیریت اکتشاف نیز خود دکل‌های نفتی و تجهیزات دارند و عملیات حفاری را بدون وابستگی به سایر کشورها انجام می‌دهند و ایران در این زمینه به خودکفایی رسیده است. گفتنی است که برخی دانشگاه‌ها در بخش ساخت دکل وارد شده و در این زمینه نیز تا حدودی به خودکفایی رسیده‌ایم. هر کشوری که دارای یک ثروت و یک منبع خدادادی است باید در آن راستا به سایر کشورها خدمت‌رسانی کند. به عنوان مثال ایران که از ۱۰۰ سال گذشته به تکنولوژی نفت دست یافته باید خیلی زودتر به انواع تکنولوژی و تجهیزات نفتی دست می‌یافت تا بتواند از طریق فروش نفت به درآمدزایی قابل توجهی برسد.
این استاد نفت در ادامه تصریح کرد: در مجموع کارهایی که در حوزه نفت انجام می‌شود بسیار زیاد بوده و اکنون حدود ۱۰۰ میدان نفتی داریم که چرخاننده اقتصاد کشور هستند و شاید بتوان گفت تنها مشکل وزارت نفت کمبود پیمانکار در این حوزه است، اگر بخواهند هر میدان نفتی را به یک شرکت بدهند ما به ۱۰۰ شرکت خارجی نیاز داریم که به مهندسان ایرانی کمک کنند. اگر شرکت‌های ایرانی بخواهند خود به تنهایی در این حوزه وارد شوند فقط می‌توانند تعداد محدودی میدان نفتی را اداره کنند و در نتیجه با کمبود شدید پیمانکار نفتی مواجه هستیم.
کدخدایی ادامه داد: به دلیل بالا بودن تعداد میادین نفت در ایران ورود خارجی‌ها در این حوزه به نوعی کمک‌کننده و تسریع‌کننده رشد در این صنعت را در پی خواهد داشت و می‌توان در زمان کوتاه‌تری به بیشترین بهره‌برداری دست یافت. اما در مجموع به جرات می‌توان گفت که اگر کشورهای خارجی نیز نباشند شرکت‌های ایرانی خود به تجهیزات و دستگاه‌های حفاری مجهز هستند و می‌توانند به تنهایی از پس این صنعت برآیند. علاوه بر این مهندسان ایرانی در حوزه ساخت تجهیزات پالایشگاهی نیز به پیشرفت‌های شگرفی دست پیدا کرده‌اند. در مجموع با هر چند میزان پیشرفت در این صنعت به حضور خارجی‌ها برای رشد سریع و ارتقای میزان بهره‌برداری نیاز است.
وی ابراز کرد: مسائل نفتی ایران بسیار زیاد است و اکنون طبق قرارداد ۲۵ سالهای که با کشور چین تنظیم شده ایران در تلاش است که نفت خود را به هر نحوی به بهره‌برداری برساند و بفروشد. در واقع با سرمایه‌گذاری چینی‌ها تکنولوژی وارد کشور شده و چرخ صنعت نفت ایران سریع‌تر بچرخد. بحث دیگری که در این حوزه مطرح است استفاده از مهندسی معکوس برای ساخت تجهیزات بوده که با تشدید تحریم‌ها مهندسان ایرانی از پس این مرحله نیز به خوبی برآمده‌اند و تا حد زیادی در تامین تجهیزات نیز به خودکفایی رسیده‌اند. اما در رابطه با برخی از دستگاه‌های لاگین شرکت‌های خاصی مطرح هستند که تکنولوژی‌های خاص خود را دارند و ایران از طریق کشورهای واسطه تا حدودی توانسته این نوع تجهیزات و دانش روز را وارد کشور کنند.
کدخدایی در پایان توضیح داد: عمق حفاری در ایران وابسته به هدف‌گذای‌های نفتی هستند و یا به عبارت بهتر در کشور عراق دو میدان نفتی کار شده است که در ۴۰۰ متری به نفت می‌رسند. متوسط عمق حفاری در ایران به سه تا چهار هزار کیلومتر می‌رسد و در دریای خزر که از تارگت مهمی برخوردار است معمولا تا ۶ هزار متر حفاری انجام می‌شود تا بتوان به نفت رسید. در جنوب شرایط به گونه دیگری رقم می‌خورد و در واقع عمق حفاری در آسماری کمتر بوده و اگر یک هزار و ۵۰۰ متر تا دو هزار متر حفاری صورت گیرد به نفت می‌رسند اما در میادین گازی همچون دالان و کنگان باید چهار هزار و ۵۰۰ متر تا پنج هزار متر برای رسیدن به نفت حفاری انجام شود. در مجموع در رابطه با عمق حفاری مشکل خاصی مطرح نیست و تا ۶ هزار متر نیز رکورد حفاری را نیز به ثبت رسیده است.