شهر خبر
برچسب‌های مهم خبری:#ایران#روسیه
ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه|۵۶

مشارکت شرکت‌های روسی و ایرانی منافع جدیدی را برای دو طرف فراهم می‌سازد

کونوفبر این نظر است که صنعت پتروشیمی و نیز حاکمیت روسیه علاقه‌مند به گسترس همکاری‌ها میان ایران و روسیه در این بخش هستند و باتوجه به پیشرفت‌هایی که دو طرف داشته‌اند مشارکت شرکت‌های روسی و ایرانی می‌تواند فرصت و منافع جدیدی را برای دو طرف فراهم سازد.

خبرگزاری میزان - با ترسیم نمودار تحول نگرش روسیۀ پساشوروی به ایران، جابه جایی‌هایی با شدت نوسان گسترده قابل مشاهده است که در یک سوی آن، ایران به مثابه «متحدی مطمئن و قابل اتکا در منطقه و جهان» و «متحدی در برابر دشمان مشترک» و در سوی دیگر به عنوان «تهدید جنوبی و به منزله ابزاری برای تنظیم روابط با غرب» مورد شناسایی قرار گرفته است.

یکی از جلوه‌های عملی این نوسان، در ارائه دو رای متفاوت و مهم در شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال ایران مشاهده می‌شود، مخالفت و وتوی قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و موافقت و رای به قطعنامه ضد ایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ است.

«ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه» عنوان کتابی به قلم محمد شاد است که وی در این اثر کوشیده است تصویری منطبق با واقعیت، از نحوه سیاستگذاری خارجی روسیه در مقابل ایران و عناصر دخیل در شکل‌گیری این سیاست‌ها ارائه دهد. خبرگزاری میزان در نظر دارد هر روز برشی از این کتاب را با خوانندگان خود به اشتراک بگذارد.

ولادیمیر دیمتریف
دیمیتریف، یکی دیگر از اعضای هیئت مدیره مگیمو و نایب رئیس اتاق بازرگانی و صنایع فدراسیون روسیه است، وی که از وفاداران متحد پوتین به شمار می‌رود از ۲۰۰۴ تا فوریه ۲۰۱۶ رئیس ونشکتوم بانک بود؛ اما به دلیل عدم رعایت انضباط و شفافیت مالی به فرمان پوتین از ریاست بانک یاد شده کنار گذاشته شد، از عضو هیئت نظارت صندوق سرمایه‌گذاری مستقیم روسیه است و از ژوئیه ۲۰۱۱ رئیس شرکت سهامی عمومی شرکت هواپیمایی متحده بوده و در مقام معاون رئیس و عضو شواری نظارت بر بانک VTB نیز خدمت کرده است.
 
دیمیتریف دکترای اقتصادی و عضو آکادمی علوم طبیعی روسیه است و در وزارت امور خارجه نیز فعالیت‌هایی دارد او در رشته روابط اقتصادی، بین‌المللی از انیستیتو مالی مسکو در سال ۱۹۷۵ فارغ‌التحصیل شده است.
 
دیمیتریف، که علی‌رغم وجود تحریم‌ها از طرفداران توسعه روابط بانکی با ایران بود، در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۵ طی سفری به تهران، پیرو مذاکرات ایران و روسیه در زمینه همکاری‌های بین بانکی، یادداشت تفاهم همکاری متقابلی را با معاون بانک مرکزی امضا کرده است.
 
باتوجه به شرایط تحریمی مشابه دو کشور از سوی ایالات متحده در زمینه مبادلات بانکی می‌توان اقدام یاد شده را اقدامی مثبت تلقی کرد.
 
 لئونید دراچفسکی
دراچفسکی یکی دیگر از اعضای هیئ مدیره مگیمو بوده که مقعطی را به عنوان معاون وزیر امور خارجه روسیه نیز خدمت کرده؛ مقطع کارشناسی در رشته شیمی و کارشناسی ارشد آموز ویز پرسنل دیپلماتیک در آکادمی دیپلماتیک وزارت خارجه روسیه را گذرانده است. در سال ۱۹۹۳، به وزارت امور خارجه روسیه پیوسته و در مقام سفیر روسیه در لهستان فعالیت داشته و سپس به مقام معاونت وزارت دست یافته است.
 
او در سال ۲۰۰۶ با اشاره به مزیت ترانزیتی ایران اعلام داشته است که «ما آماده‌ایم پروژه‌ای را برای صادرات برق روسیه به عراق از طریق ایران و ترکیه انجام دهیم؛ این پروژه تجاری قابل دوامی است و می‌تواند به حل و فصل اوضاع در منطقه کمک کند.

از نظر دراچسفکی، همگرایی در سطح جامعه مدنی و سازمان‌های غیردولتی ایران و روسیه به توضیح وضعیت سیاست خارجی و درک متقابل دو طرف از یکدیگر کمک خواهد کرد. دراچفسکی در مقام مدیر اجرایی «بنیاد دیپلماسی عمومی آلکساندر گورچاکف» در ملاقاتی که با مؤسسه ایرانی ایراس داشته است، طرف روس را برای همکاری و تعامل با طرف‌های ایرانی در راستای گسترش روابط دوجانبه آماده اعلام کرده است.

دیمیتری کونوف
کونوف مدیر عمومی شرکت عظیم سهامی سرمایه‌گذاری صنایع فرآوری گاز و پتروشیمی و یکی از اعضای هیئت مدیره دانشگاه مگیموست. او تحصیلات خود را در رشته روابط بین‌المللی و مدیرت تجارت و کسب و کار به پایان رسانده است و از پشتیابان مالی این دانشگاه به شمار می‌رود.
 
گفتنی است که شرکت گاز و پتروشیمی در مسکو واقع شده و دارای ۲۶ شعبه در سراسر این شور است و در حال حاضر بیش از ۱۴۰۰ مشتری فعال در حوزه‌های انرژی، ساخت و ساز، مواد شیمیایی و دیگر صنایع دارد. محصولات این شرکت به هفتاد کشور جهان صادر می‌شود و در حدود ۲۸ هزار پرسنل رسمی در استخدام خود دارد. در سال ۲۰۱۵، درآمد این شرکت ۳۸۰ میلیارد روبل و سود ناخالص آن ۱۳۶ میلیارد روبل بوده است.

کونوف در عین حال که ایران را رقیبی در بخش انرژی برای روسیه می‌بیند، به سرمایه‌گذاری «سیبور» در صنایع پتروشیمی ایران علاقه‌مند است و پیشتر مقرر شده بود که همکاری مشترکی بین شرکت ملی پتروشیمی ایران و شرکت یاد شده در زمینه گسترش کارخانه‌های پتروشیمی ایران شکل گیرد.
 
او بر این نظر است که صنعت پتروشیمی و نیز حاکمیت روسیه علاقه‌مند به گسترس همکاری‌ها میان ایران و روسیه در این بخش هستند و باتوجه به پیشرفت‌هایی که دو طرف داشته‌اند مشارکت شرکت‌های روسی و ایرانی می‌تواند فرصت و منافع جدیدی را برای دو طرف فراهم سازد.
 
کونوف مهم‌ترین جنبه همکاری‌های دوجانبه را ایجاد بستر سرمایه‌گذاری مشترک برای ساخت کارخانه پتروشیمی تولید پلی اولفین در میدان گازی پارس جنوبی ذکر کرده بود.

کونوف در سفر به ایران گفته بود شرکت سیبور مایل است علاوه بر همکاری‌های بازرگانی به صورت مشارکت پنجاه درصدی با شرکت پتروشیمی در طرح‌های پتروشیمی حضور داشته باشد. شرکت پتروشیمی آریاساسول نمونه کامل و موفقیت‌آمیز مشارکت پنجاه درصدی شرکت ملی صنایع پتروشیمی با شرکت خارجی ساسول (آفریقایی) است؛ بنابراین، با استفاده زا تجربه‌های مشترک، سیبور بسیار علاقه‌مند است؛ که در طرح‌های پتروشیمی ایران به صورت پنجاه درصدی مشارکت کند.

در عین حال، مشکلات مختلف سیاسی و اجرایی تا کنون منتج به همکاری عمیقی میان سیبور و شرکت‌های ایرانی نشده است و موانع رقابتی و اجرایی بر راه وجود دارد. اما در مجموع هماهنگی رقبا برای تقسیم بازار‌ها و هم‌افزایی و هماهنگی در این امر رویکردی مثبت است و می‌تواند واجد فرصت‌های دوجانبه باشد.
 
بر اساس اطلاعات موجود می‌توان گفت کونوف نگرشی شرق گرایانه و رویکرد‌های میانه‌ای در قبال تعمیق روابط با ایران دارد. از نظر او، ایران گرچه برای روسیه رقیبی در عرصه انرژی محسوب می‌شود. همزمان دارای فرصت‌ها و ابعاد برای توسعه همکاری‌ها نیز هست.
 
انتهای پیام/