قدیمی‌ترین شواهد در مورد استفاده از عسل در آفریقا را تیمی متشکل از باستان‌شناسان دانشگاه گوته فرانکفورت به همراه شیمی‌دانان دانشگاه بریستول بریتانیا پیدا کرده‌اند. این پژوهشگران کوزه‌های سرامیکی با قدمت بالای ۳۵۰۰ سال از نیجریه را بررسی کردند.
این خمره‌ها متعلق به تمدن یا فرهنگ ناک (nak) در نیجریه در غرب آفریقا هستند. این تمدن را بیش از همه با مجسمه‌های بزرگ تراکوتا باقیمانده از این دوران می‌شناسند. تراکوتا از خاک رس با دو رنگ متمایل به قرمز حاوی آهن یا مایل به زرد حاوی آهک ساخته می‌شود.
قدمت تمدن ناک در قلب نیجریه را بین ۷۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح تخمین می‌زنند. تا چند سال پیش مشخص نبود که آفرینندگان مجسمه‌های عجیبی که در این منطقه کشف شدند و بزرگی برخی از آنها تا یک و نیم متر می‌رسید در چه متن اجتماعی زندگی می‌کردند.
در پروژه‌ای که انجمن تحقیقات آلمان تأمین مالی آن را به عهده گرفت، پژوهشگران دانشگاه گوته این تمدن را ۱۲ سال از تمامی جوانب باستان‌شناسی بررسی کردند. در کنار موضوعاتی چون چگونگی زندگی و اسکان این قوم، اقتصاد و نوع تغذیه آنها هم یک پرسش بزرگ دیگر بود.
از آنجا که خاک زیستگاه جغرافیایی که به این قوم نسبت داده می‌شود آنقدر اسیدی است که مواد در آن به سرعت تجزیه می‌شوند، تاکنون اطلاعاتی در مورد چگونگی تغذیه مردم در این تمدن به دست نیامده است.
برای پاسخ به این ابهامات، پژوهشگران تجزیه و تحلیل مولکولی رسوب‌های باقیمانده از مواد مختلف بر روی خمره‌های سفالی را آغاز کردند.
آنها در این تحقیقات افزون بر نشانه‌هایی که گواه مصرف گوشت حیوانات وحشی در خوراک انسان‌های آن دوران بود، آثاری هم از موم عسل پیدا کردند.
اینکه مردمان این جغرافیا چه محصولاتی از زنبور عسل را در آن دوران استفاده می‌کردند قابل تشخیص نیست. احتمال می‌رود که آنها عسل را در این کوزه‌ها از طریق حرارت دادن از بافت مومی جدا می‌کرد‌ه‌اند. احتمال دیگر استفاده از این خمره‌ها به عنوان کندوی زنبورهاست."رژه طلایی" فراعنه جالب این که مومیایی آمنهوتپ سوم چند روز پیش در رژه باشکوهی با ارابه فراعنه به همراه ۲۱ پادشاه و ملکه دیگر از مصر باستان در سوم آوریل ۲۰۲۱ در خیابان‌های قاهره به حرکت درآمد. هدف این "رژه طلایی" انتقال این آثار باستانی به ساختمان تازه‌تاسیس موزه ملی تمدن مصر (NMEC) بود.
پنهان در زیر تلی از ریزشن‌های کویر این عکس که روز هشتم آوریل (۱۷ فروردین) سال جاری گرفته شده، اسکلت حیوانی را نشان می‌دهد که هزاران سال در زیر شن‌های کویر مدفون بوده است.
هزاران سال دست‌نخورده حفاری‌ها در استان الأقصر، ۵۰۰ کیلومتری جنوب قاهره، در سپتامبر ۲۰۲۰ بین معابد رامسس سوم و آمنهوتپ سوم آغاز شد. تیم کاوشگران طی چند هفته آجرهای خشتی زیادی یافت و به گفته خانم برایان، به‌مرور بازمانده‌های "یک شهر بزرگ و به خوبی محافظت‌شده، با دیوارهای تقریباً کامل و اتاق‌هایی پر از وسایل روزمره" کشف کرد.
"شهر طلایی گمشده" مصر قدمت "شهر طلایی گمشده" به دوران پادشاهی آمنهوتپ سوم برمی‌گردد. او بین سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۵۳ پیش از میلاد حکومت کرده است. زاهی حواس، باستان‌شناس برجسته مصری که سرپرستی گروه کاوشگران را به‌عهده داشته می‌گوید، باستان‌شناسان از مدت‌ها پیش در پی کشف این شهر بوده‌اند اما کسی نمی‌دانسته دقیقا کجا واقع شده است.
آثاری از دوران طلایی امپراتوری مصر کاوشگران تاکنون چندین محله از شهر را حفاری کرده‌اند و در آنها از جمله یک نانوایی با چند تنور و ظروف سفالی ویژه انبار آرد و همچنین ساختمان‌های اداری و مسکونی یافته‌اند. بتسی برایان می‌گوید، با این وسایل نادر می‌توان تا حدودی با شیوه زندگی مصریان باستان در دورانی آشنا شد که امپراتوری مصر شکوفاترین دوران اقتصادی خود را طی می‌کرد.