شهرخبر

ویژه/چرخ زندگی کارگر نچرخد، چرخ مملکت هم نمی چرخد

ویژه/چرخ زندگی کارگر نچرخد، چرخ مملکت هم نمی چرخد
یک مقام مسئول کارگری با تاکید بر حفظ منافع همه جانبه کشور در قراردادهای خارجی می گوید: هر قراردادی که در ارتباط با کشورهای خارجی و با هدف گسترش تعامل و همکاری منعقد می شود باید اول منافع همه جانبه کشور را در نظر بگیرد و آینده صنایع و تولید داخلی را مدنظر قرار بدهد.
ویژه/چرخ زندگی کارگر نچرخد، چرخ مملکت هم نمی چرخد

هادی ابوی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: ما نه از باب سیاست که بخواهیم به امور سیاسی دخالت کنیم بلکه می خواهیم واقعیات را به سیاستمداران متذکر شویم. اگر قراردادی با کشورهای خارجی می بندیم اول باید منافع همه جانبه خودمان را در نظر بگیریم نه منافع کشورهای دیگر را؛  اینکه برویم با چند شرکت خودرویی یا لوازم خانگی قرارداد ببندیم که در راستای تفاهم نامه های تجاری وارد کشور شوند از آن طرف باید منافع کشور، آینده صنایع و تولید داخلی را هم مدنظر داشته باشیم.

وی تاکید کرد: ما باید به فکر کارگر ایرانی باشیم نه از باب ترحم بلکه از این جهت که اگر چرخ زندگی کارگر نچرخد چرخ مملکت هم نمی چرخد. کارگری که قدرت معیشت و درآمد نداشته باشد برای چه کسی می خواهد تولید کند؟ وقتی دخل و خرج او با هم نمی خواند طبیعی است که عرضه و تقاضا هم همخوانی نداشته باشد.

به جای دادن نفت و وارد کردن کالا،  دانش کار را بیاموزیم

دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در ادامه بر ضرورت اعزام نیروهای کار متخصص و اولویت بکارگیری نیروهای داخلی در پروژه های مشترک تاکید کرد و گفت: در بحث همکاری های تجاری باید نیروهای متخصص و کلیدی را اعزام کنیم تا دانش کار را فرا گیرند و پس از بازگشت به کشور آن را آموزش دهند. نباید صرفا نفت را بدهیم و کالا وارد کنیم بلکه باید از دانش و تکنولوژی کشورهای خارجی در بخشهای صنعتی استفاده کنیم و اگر قرار است نیروهای کار خارجی را به خدمت بگیریم با اولویت نیروهای کار خودمان باشد.

ابوی با بیان اینکه باید به سمت خرید دانش و صدور خدمات فنی و مهندسی برویم، افزود: برای بهره گیری از اعزام نیروهای کار متخصص خود باید برنامه بلندمدت داشته باشیم و دانش حرفه ای آنها را در کشور پیاده کنیم و به این مساله توجه داشته باشیم که زمینه کار برای سالهای آینده فراهم شود.

 استفاده از نظر و مشورت تشکل های کارگری و کارفرمایی

این مقام مسئول کارگری در پایان گفت: در تمام کشورها همه افرادی که در روابط اقتصادی و اجتماعی پای میز مذاکره می نشینند صرفا دولتی نیستند بلکه سندیکاها و تشکل های بزرگ هم بر اساس منافعی که دنبال می کنند حضور دارند لذا پیشنهاد من این است که از مشورت و نظر تشکل های کارگری و کارفرمایی هم در این زمینه استفاده کنیم و در همه حال حفظ اشتغال و آینده تولید و صنایع کشور را مورد توجه قرار بدهیم.