چرا ابومازن به دنبال تعویق انتخابات فلسطین است؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پاییز 2020 گروه‌های فلسطینی در توافقی بی‌سابقه با یکدیگر توافق کردند انتخابات پارلمانی، انتخابات ریاست حکومت خودگردان فلسطین و انتخابات شورای ملی ساف به صورت جداگانه در بهار و تابستان 2021 برگزار شود.  این توافق که با وجود اختلافات فراوان، گروه‌های فلسطینی را به آینده سیاسی فلسطین خوش بین کرده بود با مانع تراشی‌های جنبش فتح و دستوری که ابومازن در خصوص به تعویق افتادن آن صادر کرد موجب ناامیدی گروه‌های فلسطینی و بن بست عرصه سیاسی فلسطین شد.

اختلاف داخلی و مانع تراشی‌های جنبش فتح

جنبش فتح که در اولین انتخابات فلسطین طی سال‌های 1995 و 1996 یکه تاز میدان بود در سال 2006 میدان را از دست داد و عرصه سیاسی را به حماس واگذار کرد. این جنبش در وضعیتی بدتر از سال 2006 به سر می‌برد و امیدی به پیروزی در انتخابات ندارد.

از یک سو در جنبش فتح یک شکاف بزرگ بین ابومازن و محمد دحلان وجود دارد. محمد دحلان که در سال‌های پس از انتخابات 2006 به عنوان رقیب جدی ابومازن برای ریاست حکومت خودگردان محسوب می‌شد با پرونده‌سازی‌های ابومازن از فلسطین اخراج شد و در حال حاضر در ابوظبی و قاهره به سر می‌برد. او که در پرونده خود سابقه مزدوری برای صهیونیست‌ها را دارد حامیانی در جنبش فتح دارد اما ابومازن اجاره حضور او در انتخابات را نمی‌دهد. این اختلاف عملاً یک دو قطبی دحلان – ابومازن در جنبش فتح به وجود آورده است.

از سوی دیگر در جنبش فتح شخصیت‌های دیگری وجود دارند که به جهت سابقه سیاسی خود را در حد ریاست حکومت خودگردان و جنبش فتح می‌دانند این شخصیت‌ها به این انتخابات دل بسته‌اند تا ابومازن را کنار بزنند. کسانی چون ناصر قدوة، جبریل الرجوب، محمد اشتیه، نبیل شعث، جمال محیسن و توفیق الطیراوی در این گروه قرار دارند و هر کدام برای انتخابات فتح برنامه‌ای جداگانه برای خود تهیه دیده‌اند.

یک وجه دیگر نیز در جنبش فتح وجود دارد که آن وجود جریان‌های نوظهور منشق شده از جنبش فتح است. برخی از شخصیت‌های جدید و نوظهور در جنبش فتح در کنار برخی از شخصیت‌های قدیمی این جنبش به دلیل آنکه شانس  این جنبش را برای پیروزی در انتخابات پایین می‌بینند به فهرست‌های مستقل روی آورده‌اند. جریان حامی محمد دحلان نیز به همین وضعیت قصد دارد در انتخابات فلسطین حضور یابد.

مجموع این قضایا جنبش فتح را به عرصه اختلافات تبدیل کرده که موجب می‌شود در انتخاباتی که قرار بود برگزار شود احتمال  شانس ضعیفی برای پیروزی داشته باشند. نظرسنجی‌هایی که اکنون برگزار شده‌اند نیز همین مسئله را تأیید می‌کنند و نشان می‌دهند جنبش فتح با ظرفیت کنونی آن کمتر از یک سوم آراء را به دست خواهد آورد.

امیدواری حکومت خودگردان به آغاز مذاکرات سازش

یکی از دلایل مهم تعویق انتخابات فلسطین، امیدواری سازشکاران فلسطینی به آغاز دوباره مذاکرات سازش است. با روی کار آمدن «جوبایدن» در آمریکا، حکومت خودگردان به شدت به دنبال دوباره مذاکرش سازش است همین امر موجب شده آنها با این امید واهی جدید، دوباره عرصه داخلی خود را رها کرده، به سمت آمریکایی‌ها کرنش کنند. ابومازن بیش از آنکه به دنبال ایجاد فضای انتخابات در فلسطین باشد به دنبال دولت بایدن می‌دود تا هرچه زودتر مذاکرات سازش را آغاز کند. مذاکراتی که از سوی صهیونیست‌ها هیچ میلی برای آن وجود ندارد و تنها امید ابومازن به فشار «بایدن» به صهیونیست‌ها برای آغاز دوباره این مذاکرات است.

مخالفت و فشار رژیم صهیونیستی

در کنار انشقاق و چند دستگی موجود در جنبش فتح، مخالفت رژیم صهیونیستی با برگزاری انتخابات فلسطین مانع اصلی این انتخابات است این مخالفت امری بدیهی است که به دلیل دشمنی رژیم صهیونیستی با ملت فلسطین، از ابتدا بر همگان آشکار بود اما برخی دلایل این امر مربوط به شرایط کنونی است.