رشد شاخص بورس در سال های اخیر دو پدیده به دنبال داشته؛ هجوم سرمایه گذاران و عادت به رشد سلسله وار شاخص کل.
وقتی ورق برگشت، تعدادی زیادی از هوداران تازه وارد شده زیان کردند. اما قدیمی هایی که متعصبانه مردم را به بورس دعوت می کردند و سودای کانال نوردی داشتند، به دنبال آن بودند تا دست مرئی دولت را برای حمایت از دست نامرئی به کار گیرند.
در چنین فضایی که مطالبه سازی حمایت است و احساس تعصب غالب، نقد و توصیه‌های اصلاحی بازار ندارد.
آخرین قائله در مورد اعطای تسهیلات از سوی شبکه بانکی به کارگزاری ها برای تامین اعتبار خرید مشتریان بود، عددی بزرگ و بیش از ۱۷۰ هزار میلیارد تومان در ۱۰ ماه. آیا این عدد به معنای حمایت از تولید از کانال بورس بود؟