به گزارش خبرگزاری مهر، جمعیت الوفاق بحرین در بیانیه‌ای به مناسبت دهمین سالگرد انقلاب بحرین اعلام کرد: تجربه ده سال ایستادگی، استواری، بذل و جانفشانی و استمرار مطالبه حقوق مشروع و مطالبات عادلانه، باعث افتخار و سربلندی است و بیانگر آن است مردم بحرین حائز عناصر و پایه‌های های عزم، استقامت و اعتقاد به نیاز به ساخت کشوری عادل‌محور و قدرتمند است که بتواند الگویی زنده برای ثبات، توافق ملی، توسعه، پیشرفت و در آغوش گرفتن همه و امید به آینده و مدیریت خوب منابع و ثروت‌های کشور و هدایت عناصر قوت در مسیر درست ارائه کند که وطنی امن، قوی، پیشرفته و دربرگیرنده تمامی تنوع‌ها و اقشار جامعه را فراهم آورد که بتواند در ردیف کشورهای نمونه جهان قرارگیرد و امید و آرزو و چشم اندازی برای بلند مدت داشته باشد.
الوفاق بحرین بیان کرد: در اینجا بر موارد زیر تأکید می‌کنیم؛ نخست، اهداف جنبش مردمی بحرین اهدافی متعالی است که برخاسته از اصول اسلامی است که به آن معتقند، اهدافی که چارچوب آن وطن، ارزش‌ها و آرمان‌های آن همان ارزشهای جهانی اند و در لوای تمامی ادیان الهی گنجیده و مورد تایید و حمایت تمامی قوانین و میثاق‌های بین المللی هستند.
دوم: مسیر و راهی که مردم بحرین اتخاذ کرده‌اند که همان استفاده از روش‌ها و ابزارهای مسالمت آمیز در حرکت است با تمامی ارزشهای انسانی، عقلایی و فطری سازگار است و این نوع از انتخاب بیانگر حس مسوولیت پذیری بالا، میهن پرستی در حد پیشرفته و تعهد مذهبی فزاینده است که از کفایت مندی، مسوولیت پذیری ملی مردم بحرین در برابر استبداد و دستگاه رسمی ظلم و خشونت حاصل شده است.
سوم: این تجربه ده ساله تمامی طرف‌های محلی، منطقه‌ای و بین المللی را از امکان نرمش یا عقب نشینی مردم بحرین به یأس کشانده و به موضع و قبول ضرورت و تحکیم اراده بحرینی‌ها برای بدست گرفتن اداره امور کشورشان قرار می‌دهد، قبول اینکه مردم باید منشاء واقعی قدرت باشند و بتوانند آینده مشروطه و سیاسی خود را با مشارکت و اجماع ملی رقم زنند و این ده سال اثبات می‌کند که بحرینی‌ها از روحیه و عزمی راسخ برای ادامه حرکت مسالمت آمیز برخوردارند آن‌هم بدون در نظر گرفتن هزینه‌ها و شرایط (سختی) که برایشان ایجاد می‌شود، زیرا اهداف بزرگ‌تر و عالی‌تر از این مسائلند.
چهارم: جنبش مردم بحرین در مسیر ایجاد اصلاحات است نه فساد، در پی احقاق حق و خروج کشور از بحران‌ها و گرفتاری‌ها می‌باشد. این جنبش برای ایجاد تفرقه، ویرانی یا هرج و مرج نبوده بلکه هدف آن اصلاح بنیادی و ریشه‌ای، اصلاح شرایط حاکم بر کشور و بازگرداندن روابط بین مردم و حاکمیت به مسیر عدالت، انصاف و مشارکت سیاسی است.
پنجم: مردم بحرین آرزومند سیستمی سیاسی هستند که همه‌ی ملت را در آغوش بکشد و فراگیرد، ظلم را برطرف کند، به عدالت پایبند باشد، ثروت‌ها و آزادی را حفظ و حمایت کند، فساد، دقلکاری، بی پروایی، توطئه، بردگی و درگیری و افزایش اختلافات را پایان دهد و برادری، صلح، ثبات، حاکمیت ملی، رفاه شهروندان، آسایش میهن، پیشرفت، امنیت، قدرت، کار و فعالیت و ساخت و رویش مشترک را تحقق بخشد.
ششم: ادامه وضعیت بحرانی و یک جانبه گرایی در انجام امور کشور، نهاد رسمی (مسوولان رژیم) را به سمت اشتباهات بیشتر استراتژیک سوق می‌دهد که به لزوم ایجاد فشار و اصرار بر ضرورت ایجاد اصلاحات و تغییر بنیادی می‌افزاید. همه اینها تأیید می‌کند که کشور در مسیر اشتباهی قرار دارد. بر این اساس همه قوانین، رویه‌ها و اقدامات رسمی رژیم تهدیدی برای وطن، حاکمیت و ثروت‌های کشور است، از جمله مسئله عادی سازی با دشمن صهیونیستی، تبعیض، آزار و اذیت، دست دارزی و تعدی به حریم خصوصی و ویژه اوقاف (شیعیان) و تعدی به دارایی‌های کشور مانند پرونده بازنشستگی، مالیات و تصمیم سازی های پولی-مالی که به مصلحت ملی نیستند.
هفتم: خواسته‌های و آرزوهای مردم بحرین به منزله ستون فقرات این کشورند که بدون آن عضو سالم برای این بدن باقی نخواهد ماند. طولانی شدن مسیر و گذر سال‌ها بر عزم مردم افزوده و دایره افرادی را که به ضرورت اصلاح و تغییر و تشکیل زنجیره حقیقی برای ایجاد توافق، ثبات، پیشرفت و سازندگی معتقدند گسترش می‌دهد، تکبر و استکبار ورزی، و لجاجت مایه تخریب وطن، نفی حقیقت و کشاندن کشور به سقوطی که شاید سابقا کند بوده اما اکنون با سرعت بیشتری به سمت آن در حرکت است.
هشتم: آنچه که بحرینی‌ها می‌خواهند پیروزی و بُرد و صلح و خیر و پیشرفت برای همه است و برنده و پیروز آن همه شهروندان بحرینی هستند و می‌خواهند که به جای ظلم و خشونت تفاهم، گفتگو و توافق رمز ارتباط و همگرایی بین همگان باشد، ظلم و خشونت روش‌هایی کهنه و قدیمی هستند که شکست آنها ثابت شده است. شرط بندی بر روی عنوان و موضوعات کاذب و قرائتهای غلط از تاریخ، جغرافیا (موقعیت) و آینده اشتباه است، زیرا که نتایج آن از قبل مشخص است، حتی اگر این نتایج به تأخیر بیفتد اما نه به نفع حکومتند و نه به نفع کشور.