درباره حواشی سفر قالیباف به مسکو| منافع راهبردی بازیچه نزاع‌های سیاسی
سفر مهم محمدباقر قالیباف به روسیه این روزها تحت تاثیر نزاع‌های سیاست داخلی قرار گرفته است. مسئله‌ای که بیش از آنکه به ضرر یک فرد یا جناح باشد، نشانه‌ای از نابسامانی در اوضاع سیاسی در ایران است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی روز گذشته (19 بهمن) تهران را برای اولین سفر خارجی خود در قامت رئیس مجلس به مقصد مسکو ترک کرد.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
برنامه‌ی آقای قالیباف در این سفر دیدار با همتایان خود در مجالس دوما و سنای روسیه و وزیر خارجه این کشور و همچنین تقدیم نامه رهبر انقلاب به نماینده رئیس جمهور این کشور بود. فارغ از برخی اشتباهات و بدسلیقگی‌هایی که درباره نوع اطلاع‌رسانی این سفر و دیدار با پوتین انجام شد، سفر قالیباف به‌عنوان رئیس قوه مقننه در شرایط فعلی سفری مهم است.
1- بعد از روی کارآمدن جو بایدن در آمریکا که عده‌ای دوباره مسئله مذاکره و اعتماد به آمریکا را تبلیغ می‌کنند، تداوم توجه به راهبرد نگاه به شرق و ارتباط با کشورهای مستقل جهان که در سالهای اخیر بخصوص بعد از کارشکنی و نقض عهدهای مکرر آمریکا مراوده و تبادلات اقتصادی با آنها مورد توجه قرار گرفته است، نباید تضعیف می‌شد لذا سفر قالیباف به روسیه در جهت رفع چالش‌های اقتصادی دو کشور و ارتقای سطح مبادلات تجاری حایز اهمیت است.
همچنین تبادل نامه میان رهبران و سران کشورها امری معمول و مرسوم بوده و پیشتر نیز پیام‌های رهبر انقلاب به سران کشورهایی همچون روسیه و چین از سوی علی‌اکبر ولایتی و علی لاریجانی ابلاغ شده بود اما متاسفانه برخی شانتاژهای سیاسی درباره این سفر و همچنین برجسته کردن عدم دیدار با پوتین (که به دلیل پروتکل‌های کرونایی میسر نشد) از سوی جریانات غربگرا در کشور که همواره به ارتباط با شرق به دیده تردید و مخالفت نگاه می‌کنند، منجر به این شد تا این سفر و ابعاد آن تاحد زیادی به حاشیه برود.
2- سفر یک مقام بلند پایه به یک کشور خارجی را باید به صورت یک مسئله ملی و اجماعی دید که در راستای تامین منافع ملی صورت گرفته است اما متاسفانه برخی مبتذلانه به این امر عمومی واکنش نشان دادند و سفر رسمی مقام جمهوری اسلامی را بازیچه‌ی بازی‌های سیاسی خود قرار دادند. برای مثال، محمد جواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات در سخنرانی خود در شورای اداری استان زنجان، به بهانه دهه فجر گفته است، "درس امام(ره) این بود که همانگونه که به کاخ سفید اعتمادی نیست، امید بستن به «کاخ کرملین» هم راهبرد درستی نیست. امام به ما یاد دادند که به «مردم» بویژه کوخ نشین‌ها تکیه کنیم."
آقای آذری جهرمی درحالی غیرمستقیم و کنایه‌آمیز اولین سفر رسمی قالیباف به مسکو را امید بستن به کرملین تعبیر می‌کند که محمدجواد ظریف در 7 سال گذشته بیش از 30 مرتبه برای دیدار با مقامات روسیه به این کشور سفر کرده است اما نه سفر قالیباف و نه سفر ظریف را نمی‌توان وابستگی به شرق تعبیر کرد.
ایران و روسیه به‌عنوان دو کشور که دارای برخی منافع مشترک و روابط استراتژیک هستند در سالهای اخیر ارتباطات نزدیکی داشتند و سفر مقامات مختلف دو کشور امری معمول بوده و از دوران ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی که قرارداد بلند مدتِ 21 بندی میان دو کشور منعقد شد، این ارتباط به قوت خود باقی بوده است لذا نسبت دادن سفر رئیس مجلس به وابستگی به شرق و کرملین، توهین به کلیت نظام و سیستمی است که آذری جهرمی در آن وزیر است و به نحوی خود را هم زیر سوال برده است!
3- سفر محمدباقر قالیباف نیز بنابر اظهارات آقای ظریف، با اطلاع این وارتخانه صورت گرفته و سفر بسیار خوبی برای قالیباف تدارک دیده شده بود. خطیب‌زاده سخنگوی وزارت خارجه نیز با انتقاد از "آن‌هایی که نمی‌دانند و حتی می‌خواهند از هر موضوعی ماهی‌گیری کنند و منافع ملی را تحت تاثیر قرار می‌دهند"، گفت: سفر رئیس مجلس به روسیه از اهمیت و سازنده بودن بالایی برخوردار است.
لذا مشخص نیست وزیر ارتباطات و برخی دیگر از شخصیت‌های سیاسی به چه مجوزی و براساس کدام عقل و تدبیری چنین دخالت ناشیانه‌ای در مسائل سیاست خارجی می‌کنند در حالیکه حوزه کاری آنها مشخص است و باید به فکر بهبود مسائل مرتبط با دستگاه اجرایی خود باشند. برای مثال همین حالا 3 میلیون (و بنا به برخی آمارها 5 میلیون) دانش‌آموز به دلیل بی‌کفایتی دولت در تامین اینترنت و تبلت در معرض ترک تحصیل‌اند و امسال نتوانسته‌اند به شکل مجازی تحصیل کنند. فردی که در این حوزه‌ی تخصصی خودش به این میزان ناتوان است، در سیاست خارجی که نه سابقه ای دارد و نه تجربه ای و نه مطالعه‌ای، چگونه اظهارنظر گل درشت می‌کند؟
متاسفانه برخی مسئولان و چهره‌های سیاسی داخل کشور مباحث مرتبط با سیاست خارجه را هم بهانه‌ای برای انتقام گیری‌های سیاسی خود می‌دانند و بدون توجه به منافع کشور و وجهه ایران در جهان رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که دقیقاً ضد منافع ملی است.
انتهای پیام/